vrijdag 5 januari 2018

Job

De afgelopen jaren heb ik op mijn werk heel wat stagiaires zien voorbijkomen. Van kordate meiden aan het einde van hun studie tot bedeesde eerstejaars. En nu hebben we Job.


Job is heel erg rustig. Maar als hij iets zegt, doet hij dat met zoveel volume, dat alle collega's in de open kantoorruimte opkijken. Hij spreekt niet alleen hard, hij articuleert elk woord tot in de puntjes. Ik schrik er elke keer weer van.

Ik neem Job vaker mee op sleeptouw. Dan gaan we naar een vergadering of afspraak. En hoewel die afspraken in hetzelfde gebouw plaatsvinden, bindt hij steevast zijn rugzak om. Die zet hij dan in een hoek in de kamer, om hem vervolgens te vergeten als we naar buiten gaan.

Job begint al zijn mails met 'goedendag'. Dat vind ik nogal wat formeel naar ons als collega's, dus ik tip hem dat hij best 'hoi' boven de mails mag zetten. De eerstvolgende mail bevatte 1 woord:
hoi.
En een bijlage, dat dan weer wel. Maar geen introductie naar de bijlage.

Job gebruikt vaak verkeerde woorden, iets van de klok en de klepel. Zo had hij laatst last van het zonlicht en vroeg of de kozijnen omlaag mochten.

"Vind je het nog leuk" vraag ik hem standaard elke dag even. Dan glundert hij. Gooit zijn armen nonchalant achter zijn hoofd en knikt.

Laatst stuurde Job me zijn stageverslag.
'Hoi' stond er weer in de mail, met niets erbij.
 
Toen ik het verslag opende, viel mijn oog gelijk op het organogram, dat niet van onze organisatie was.
"Waarom staat er het organogram van een ander bedrijf in" vroeg ik voorzichtig.
"Oh dat van jullie kon ik zo snel niet vinden op de website, dus heb ik even een ander erin geplakt."
"Prima" antwoordde ik, "maar vergeet je het niet te vervangen?"
"Dat hoeft niet meer" klonk het tegenover me. "De school heeft het verslag al beoordeeld, ik had een 7 en een half"

Perplex kijk ik naar mijn scherm. Vervolgens weer naar Job.
"Maar dan nog zou ik het toch even vervangen" zeg ik.
"Nee hoor" zegt hij resoluut met al zijn volume.
"Niemand die daar ooit nog naar kijkt."

De stilte blijft een tijdje tussen ons inhangen.
Van zoveel assertiviteit heb ik niet terug.

Dan ineens uit het niets vraagt hij aan mij:
"Vind jij het nog leuk?"
Ik schiet in de lach.

Voor een afdeling communicatie is Job niet zo heel sterk.
Maar ik heb een zwak voor hem...

24 opmerkingen:

  1. Schattig...ach wieweet ...komt het helemaal goed met job ...fijn weekend liefs Ria x ❤️

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat is je dagelijkse portie klein geluk! Heerlijk, zijn vanzelfsprekendheden! Daar kunnen wij nog wat van leren, want waarom zou hij ongelijk hebben? Wij hebben zo’n exemplaar van 14 in huis en dat geeft een andere kijk op je werkelijkheid en dat beveel ik iedereen aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb nu al een zwak voor Job hahaha
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hij fleurt in ieder geval de werkdag op. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oooo ik zou willen dat ik vroeger zo assertief was geweest...ik was precies het tegenovergestelde namelijk.
    Inderdaad zoals hier boven gezegd is het fleurt je werkdag wel op en geeft je een andere kijk op de dingen.
    Job heeft wel de beste begeleidster die er in het zuiden bestaat denk ik succes samen!
    Ik heb weer genoten van het bij lezen.
    Nog bedankt voor je leuke kerstkaart die staat hier nog steeds te pronken in de keuken naast de houten kerstboom.
    Lieve groet Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oeh.... Weet je dat er irritatie opkwam bij het lezen van je post? Maar dat zegt veel meer over mij dan over Job :-)))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha soms is hij ook irritant hoor, maar uiteindelijk heb ik dan toch weer een zwak voor hem.

      Verwijderen
  7. Heerlijk zo’n verhaal. Daar fleurt mijn dag van op
    Fijn weekend, Manon

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. oh ja die rugzak. Wij hadden een stagiaire die steevast haar gigahandtas meenam naar de lunch, waar 'ie pontificaal bovenop tafel werd gezet en waar dan vervolgens alleen maar haar mobiel uit kwam...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ook dat herken ik van de vrouwelijke stagiaires. Die meiden hebben hun hele hebben en houwen daarin!

      Verwijderen
  10. Ik vind Job nen toffe! ;-) En die hoi zouden wij hier dan weer ongepast vinden. Goeiendag weer beter... haha misschien heeft ie wel Belgische roots?
    Nen toffe! Dat wel! Maar om er mee te moeten samenwerken lijkt me niet simpel. Succes met je geduld! :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik denk dat ik Job ook zou mogen. Stiekem ben ik een beetje jaloers op je *Ü*

    BeantwoordenVerwijderen
  12. jah...zo is de jeugd,veel assertiever dan wij..ik zou me ergeren aan zn rommelige bureau of is het de jouwe hihi???

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee plaatje van internet... hoewel het mijne soms ook chaotisch kan zijn!

      Verwijderen
  13. Het is niet leuk omdat te ervaren, maar ik vrees dat hij volkomen gelijk heeft. Ik begrijp ook je zwak voor hem, dat is het pure eerlijke. Hartverwarmend!
    Groet El

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Haha hij brengt wel leven in de brouwerij. groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!