vrijdag 22 februari 2019

De kantoortuin

Sinds een tijdje werk ik in een kantoortuin. Ik weet niet wie dat woord heeft bedacht, want er is weinig ‘groen’ te vinden. Wel veel tl-licht, zoemende computerschermen en overal geluiden. We hadden aanvankelijk een grote plant neergezet, maar die heeft onze afwezigheid in de kerstvakantie niet overleefd.


Ooit zat ik op een kamer. Eerst met een collega, toen een tijdje alleen en daarna met een andere collega. Als we het druk hadden, ging de deur dicht en werkten we goed door. In een kantoortuin zijn geen deuren. Sterker nog, je zit allemaal dicht op elkaar, slechts gescheiden van flinterdunne wandjes waar je gemakkelijk overheen kijkt.

Het ziet er reuze gezellig uit, allemaal zo dicht bij elkaar. Als een schoolklasje met zelfstandig werkende leerlingen. En als ik geen deadlines had, zou ik het oprecht gezellig vinden. 

Maar er moet natuurlijk worden gewerkt. En hoe minder je op de geluiden wilt letten, des te harder komen ze binnen. Je ontdekt steeds weer iets nieuws. Zo is er een collega die elke dag wel een paar keer niest. Van die enorme niezen die al het papierwerk omver lijken te blazen. Anderen hebben vooral een luide stem of gaan juist fluisteren waardoor je extra je oren gaat spitsen. Tot ver in de ruimte krijg je alle telefoongesprekken mee. Achter het blok van onze afdeling werkt een collega die mensen in dienst neemt met een afstand tot de arbeidsmarkt. Soms zijn dat vluchtelingen die nauwelijks Nederlands spreken. Die collega probeert zich verstaanbaar te maken door heel langzaam, maar vooral ook heel hard te praten. “Heeft–u–een–auto-om-naar-het-werk-te-komen? Zinnen die tot in den treuren worden herhaald.

En dan is er de collega met koffieverslaving. Het koffieapparaat bevindt zich vlakbij mijn bureau en dus zie ik haar om het uur wel langs schuifelen. Als ik op kijk zwaait ze naar me en ik zwaai terug. Soms neemt ze een kop koffie voor me mee en maakt ze aansluitend een praatje.
  
Er is veel te zien en te horen in zo’n kantoortuin. Het aantal prikkels om me heen heeft zich verdriedubbeld en niet zelden moet ik opnieuw beginnen met mijn tekst omdat ik de draad kwijt was.

Maar als je het even niet meer ziet zitten, kun je een flexplek opzoeken. Zolang je je houdt aan de 'clean desk policy', oftewel je bureau schoon achter laat,  kun je overal werken. 

Ik begin voor de derde keer aan mijn artikel.  De deadline tikt, net als de tientallen toetsenborden om me heen.
 
De collega in de hoek begint weer te niezen. Geen clean desk voor haar.

Ik denk dat ze allergisch is voor kantoortuinen.
En ikzelf ook een beetje….

20 opmerkingen:

  1. Lijkt mij inderdaad lastig concentreren! Ik heb een kantoor voor mezelf, dus dat is weer het andere uiterste en soms wel een beetje *te* stil. Maar ja...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is inderdaad weer het andere uiterste! We zouden het een beetje moeten kunnen combineren :-)

      Verwijderen
  2. Ik vind dat je werkgever je hoort te faciliteren met een geluiddempende koptelefoon. Dat is wel het minste! En anderen zien dan ook dat het menes is. Wij hebben ook zgn. flexplekken, maar collega’s weten wel wie er vast plaatsen hebben en dat is eigenlijk voor iedereen het beste om te kunnen werken. Ik vind dat er weinig ruimtes gemaakt zijn om mensen prettig te laten werken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Helemaal gelijk! Die koptelefoon heb ik trouwens nu, maar nog niet geprobeerd. Is volgens mij ook iets waar je aan moet wennen!

      Verwijderen
  3. Wij, ik werken al een paar jaar zo, in het begin ging het nog wel, maar ik begin er ook steeds minder goed tegen te kunnen :(
    Er zijn een paar ruimtes met een deur, maar dan moet je extra vroeg komen want anders zijn ze al bezet! Inderdaad je krijgt alles mee en soms is het echt moeilijk om je te concentreren. Ik ben ook veel vermoeider als ik thuis kom. Het is dan ook een verademing om thuis te werken :) Ik denk nog een paar jaar en dan zijn ‘ze’ erachter dat het toch niet zo’n goed idee was!! Sterkte met wennen, want net wat je zegt, je wil toch graag je werk afhebben :) Maar nu eerst weekend :-) Groetjes Anita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zou het komen dat we ouder worden... al die prikkels minder goed kunnen verdragen? Maar wat je zegt.. nu eerst weekend! Maandag zien we wel weer verder!

      Verwijderen
  4. Ik doe altijd de administratie in de binderij...erg druk en best pittig om je aandacht erbij te houden...klanten komen en gaan zwaaien tikken op het raam om je gedag te zeggen....pfff maargoed tis wel reuze gezellig....ben niet anders gewend dus.....fijn weekend liefs Ria 💕💕

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik zou me niet (meer) kunnen concentreren in zo'n ruimte. En zoals je al zegt hoe meer je het probeert te negeren hoe erger het wordt. Misschien toch eens van die oordopjes proberen........

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Het lijkt me vreselijk. Ik hoop,dat je koptelefoon je helpt met concentreren

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat klinkt allemaal niet heel erg bevorderlijk voor je werk en humeur.
    Op wikipedia staat ook een hele reeks van negatieve effecten.
    Sterkte ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Bij mij geen kantoortuin (gelukkig ) maar een klas vol wiebels. Waar ik de hele dag een balans probeer te bewaren tussen alle prikkels die binnenkomen. Het eerste waar ouders meekomen is dat hun kind zich niet kan concentreren door de andere kinderen. Die prikkelgevoeligheid gaat echt niet over als je volwassen bent maar dat schijnt men maar onzin te vinden en lang leven de kantoortuin. Volgens mij een goedkope manier om ruimte te creëren. Maar dat de productie van de werknemers ook minder is wordt voor het gemak vergeten. Sterkte met je koptelefoon. In het onderwijs zijn er ook schermen voor om je tafel, misschien helpt dat ook nog.
    Groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Die klas vol wiebels zijn volgens mij nog veel meer prikkels! Maasr gelukkig mag je dan wel weer op al die prikkels reageren! :-) Ik doe het je niet na hoor!

      Verwijderen
  9. Ik heb een eigen bureau en zit in een ruimte met 5 andere personen. Dat valt nog mee. De andere personen hebben vaak vergaderingen dus we zitten nauwelijks met z'n zessen in de ruimte. M'n andere collega's zitten in het 'landschapskantoor' waar je ook planten kan vinden en met groen-plastiek-beklede-glazen-deuren-dat-een-bos-moet-voorstellen in de hoop dat het wat gezelliger wordt. Ik begrijp ook niet wie dat concept van open ruimtes bedacht heeft. Iemand die er alleszins niet hoeft te werken. Succes met concentreren!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met 5 personen bij elkaar valt mee... ik moet wel lachen om de term 'landschapskantoor' die had ik nog niet gehoord!

      Verwijderen
  10. geen kantoortuin maar wel een erg aanwezige collega die graag en veel kletst en een erg luide stem heeft.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik hoor zelden iets positiefs over kantoortuinen. Volgens mij zijn ze helemaal niet prettig. Het lijkt me best balen als jer erin moet werken, dus ik voel met je mee!

    huisvlijt.com

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Door mijn werk kom ik er gelukkig alleen als het pand leeg is. Maar ik vind het een verschrikking. En overal ligt alsnog troep. Lang heel lang geleden voerde ze die ruimtes op mijn middelbare school in. Je hoorde alles terwijl het zogenaamd stil moest zijn. Een lachertje ze komen er nog op terug.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Mooi beschreven, heb er geen ervaring mee, maar tijdens het lezen zie ik het helemaal voor me, lijkt me niet echt prettig, succes hoor

    BeantwoordenVerwijderen
  14. IK maak schoon op een pand met zulke kantoortuinen. Ze zijn laatst verbouwd er heerst nu een huiskamer idee. Met loungebanken, veel planten, zitjes en veel kleine decoraties en er word elke week 2 keer vers fruit aangeleverd. Wij komen er nu aan het eind van de middag om schoon te maken, maar iemand van het faciliteiten tussenbureau heeft bedacht dat er in de toekomst overdag schoongemaakt moet worden. Dat zal zonder twijfel iets toevoegen aan het huiskamer gevoel, maar onder het personeel heerst er onrust, want het is er nu al afleiding voor de mensen die graag in een rustige ruimte werken en dan komt daar ook nog iemand bij die ruim een uur over de afdeling loopt, bureaus afneemt en tja er moet ook gestofzuigd worden af en toe. Lijkt me niet handig aangezien veel van het werk over de telefoon afgehandeld word. Uiteraard bedacht door iemand die zelf op een eigen kantoor zit waar geen andere mensen in en uitlopen.

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!