vrijdag 1 februari 2019

Lieve tienerdochter ...

Je zei deze week dat ik te dicht op je huid zit.
Dat ik alleen nog maar loop te zeuren. Dat ik geobsedeerd ben door opruimen.


Ik heb erover nagedacht. Er zit misschien een kern van waarheid in. Maar als jij niet zo'n rommel zou maken, dan zou ik niet hoeven zeuren. Het moet wel van twee kanten komen, snap je?

Weet je wat ik niet begrijp? Je bent best slim. Op school leer je over politieke issues, je spreekt vloeiend Engels en beheerst de computer beter dan ik ooit zou kunnen. Des te moeilijk vind ik het te begrijpen dat je het niet snapt dat het mandje met dvd's naast de tv geen prullenbak is. Ik trof er deze week niet alleen mandarijn schillen aan, een afgekloven appel, maar ook een lolly die was blijven plakken aan een dvd (want die zitten niet in het doosje) en aan de kabel van de nintendo. Toen ik het optilde leek het een heus kunstwerk.

Zelf zie je er op en top uit. Je nagels zijn elke dag gelakt in een ander kleurtje. Je krult je wimpers en neemt zelfs handzeep mee naar school. Maar thuis is het een bende. Je sokken liggen massaal onder het bed (mama, waarom heb ik geen schone sokken in mijn la? Nou daarom dus), oorbellenslotjes hopen zich op in de kieren van de bank en in de tas die je een half jaar geleden mee op schoolreis nam trof ik van de week iets aan wat ooit een boterham moet zijn geweest. Marie Kondo zou het niet overleven.

Laatst las ik een hele goede tip. Je neemt een lege wasmand, stopt hem vol met spullen die niet op hun plek liggen en stelt je kind voor het volgende dilemma: voor morgen opruimen of anders belandt de hele inhoud van de mand in de container. Ik kreeg de mand netjes leeg terug. Je kamer was opgeruimd als nooit tevoren en even gloor er hoop aan de horizon. Maar toen ik de week erna onder je zitbankje wilde stofzuigen trof ik daar de complete inhoud aan.

Omdat ik niet altijd de zeurende moeder wil zijn, schrijf ik het hier maar allemaal van me af. Zodat je later, als je misschien zelf kinderen hebt, weet hoe je was. Want ik wens je toe dat ze minstens zo rommelig worden als jij nu bent.

Het van me af schrijven helpt.
Mijn hoofd is leger.
Het voelt opgeruimd.
Nu de rest nog....


34 opmerkingen:

  1. Hihi. Zo herkenbaar.... 🙂
    En beter van je afschrijven dan frustreren toch! En bedenk inderdaad: het is een fase....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is iets wat ik van het opvoeden heb geleerd... alles is een fase. Dus ook dit zal inderdaad voorbij gaan! Ooit...haha

      Verwijderen
  2. Herkenbaar.
    Het gaat over.
    Of niet. En dan is het niet meer jouw probleem, maar hun eigen leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh wat weet ik dit nog goed. Niets hielp. NIETS

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig dat iedereen hier dezelfde ervaring deelt, dat scheelt een hoop!

      Verwijderen
  4. Ik ben stiefmoeder en maakte dit ook mee. Dubbel moeilijk...
    Er werd gezegd, dat het overgaat. Ik geloofde het niet, maar het is best goed gekomen. Zijn eigen beide zoons zijn nu in dit stadium en ik moet stiekem lachen om de verhalen, die hij vertelt. Bulten kleding onder het bed, snoeppapiertjes onder de matras, meegenomen brood niet opeten.. "wat eet je dan?" niets... (?)
    En anderen zeggen, dat je kind zó goed opgevoed is -huh?
    Heel verstandig om het van je af te schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, en nu zijn zij waarschijnlijk diegenen die de hele dag lopen te zeuren, haha!

      Verwijderen
  5. Hihi zoooo herkenbaar ,je hebt het mooi geschreven ,ooit komt het vast goed 😊

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Herkenbaar! Maar ooit word het beter... Ach n voor je het weet zijn ze de deur uit en dan zou je af en toe willen dat het een rommel was. ;-) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O ik heb melij met je en ook met m'n vader want ik ben nog steeds een rommelkont. Misschien moet je gewoon haar slaapkamerdeur dicht trekken en er niets meer om geven. Als het niet in de wasmand ligt, wordt het ook niet gewassen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een heel goed idee! Niet meer naar binnengaan, dan zie ik de rommel ook niet!

      Verwijderen
  8. Zo herkenbaar :-)
    Hier net zo'n dochter in huis.
    Echt alles laat ze slingeren en echt overal door het hele huis...........

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het blijkt dus over te gaan, houden we ons daar maar aan vast :-)

      Verwijderen
  9. Weet je wat ik hier altijd roep, kinderen hebben recht op zeurende ouders. Daar leren ze het meeste van (denk ik).
    En dan die boterham, zal het je sterker vertellen......mijn oudste vaart grote vaart dus is dan voor langere tijd niet thuis. Is gek van vissen maar je snapt het al dan word er een tasje met proviand meegenomen. Klaar met vissen werd tasje aan kapstok gehangen (dat dan nog wel). Twee dagen later opgeroepen om weer te gaan varen......na ik denk dikke maand zeg ik tegen lief ik denk dat we lekkage hebben in de bijkeuken ( oh nee hè) er lag een natte plek onder kapstok dus op gedweild maar later lag het er weer. Ik niet verder kijkend dan neus lang is ging lief op onderzoek uit.......dus plastictasje van kapstok (waar gaatje in bleek te zitten .......en wat hij toen aantrof bleek ooit banaan te zijn geweest maar na weken in plastictasje......nou ja je snapt het wel denk......het is echt overal het zelfde (schrale troost) ‘t is niet anders.
    Gezellig weekend groetjes Petra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh haha fijn te horen dat het altijd erger kan! Die banaan...oh wat erg!!

      Verwijderen
  10. Helaas het puberbrein is vaak net zo'n chaos als de kamer. Komt daar de rust.dat in de buitenwereld ook. Sterkte met wachten op die tijd

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Inderdaad moet ik je toch een illusie ontnemen. Dit gaat nog een hele tijd duren. Het is wat Izerina zegt. De kamer van jouw puber is een weerspiegeling van haar brein. Chaos. Ik heb hier ook nog steeds hoop dat het ooit weer beter wordt maar de 20 komt in zicht en het is nog steeds een chaos bij die van mij. Rustig blijven door ademen en bekijk het eens van de andere kant. Is dit nu het ergste? Ik wens je veel succes en wijsheid en ik ben benieuwd naar je column over 10 jaar.
    Fijn weekend.
    groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het gaat dus voorlopig nog niet over? Na het 20e jaar hoorde ik, dus voor jou gloort er al hoop! Fijn weekend!

      Verwijderen
  12. Overal hetzelfde dus.
    Hoe waren we zelf?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Volgens mijn moeder viel het bij mij heel erg mee, maar zij was wel een stuk strenger dan ik ben.

      Verwijderen
  13. Hihihihihi....geweldig !....hoe je het ook schrijft ....nou wieweet ooit word ze netjes en opgeruimd hihihihi....hou vol mams ...❤️ Liefs Ria

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Mijn dochter haar kamer zag er vroeger uit alsof er een bom ontploft was. Haar te laten opruimen had ik al vroeg opgegeven. Het was haar kamer dus mocht ze daar doen wat ze wilde. Nu woont ze al weer een paar jaar op zichzelf en toen ze net het huis uitging hield ik mijn hart vast. Want wat nu , ze nam ook nog eens 2 katten in huis. Nou, ik heb me voor niets zorgen gemaakt. Haar flatje ziet er zelfs netter uit dan mijn huisje. En als je op visite wilt komen ruimt ze eerst nog eens extra op en he , schoenen uit als je binnen wilt komen. Ben ik blij dat ik vroeger geen energie gestoken heb in de strijd van ruim je kamer eens op!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat fijn dat ze nu zo netjes is. En inderdaad een goede les voor mij...niet teveel energie insteken, ooit komt het goed!

      Verwijderen
  15. Gedeelde smart...
    Ik hang de schone sweaters van oudste over zijn bureaustoel en die laat hij gerust weken hangen. En hij was gepikeerd dat ik niet met hem overlegd had, dat hij ze zelf in de kast moest hangen.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Arme jij. Ik voel helemaal met je mee, en herken dit maar al te goed. Vooral de redenering dat als zij niet zo'n zootje zou maken, jij niet hoefde te zeuren.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn al die support, maakt het ietsje minder erg haha!

      Verwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!