vrijdag 2 oktober 2020

Toch nog iets positiefs aan corona

De iPad ligt prominent op tafel. Gekoesterd, in een mooi zwart hoesje. Tot een maand geleden had de 75-jarige Henk nog nooit eentje in zijn hand gehad. Hij wist zelfs niet wat hij ermee zou moeten. Totdat corona kwam en zijn thuishulp hem wilde helpen met beeldbellen. Inmiddels heeft de digitale wereld nog maar weinig geheimen. Henk doet zijn bankzaken online, heeft een Facebook-account en speelt spelletjes met andere senioren.

Ik heb een interview met Henk voor ons zorgmagazine. Ik werd voor dit verhaal getipt door zijn thuishulp, die hem de afgelopen weken heeft laten kennis maken met de digitale wereld. Hij fleurt op en neemt het ding ter hand. Soepel vinden zijn vingers de weg naar een kaartspel dat hij elke avond speelt. "Vroeger ging ik nooit na tien uur naar bed"  vertelt hij. "Maar sinds ik dit spel heb ontdekt, vliegen de avonden om. En ik mag van mezelf niet gaan slapen voordat ik heb gewonnen." Hij kijkt me guitig aan. "Laatst ging ik zelfs pas om twee uur 's nachts slapen" bekent hij lachend. 

Hij had nooit gedacht dat hij het zou leren. Na twee herseninfarcten is zijn geheugen slecht. "Je moet me zeker twintig keer iets uitleggen voordat ik het begrijp" zegt hij. Maar zijn thuishulp had dat geduld en kreeg hem zover dat hij ging beeldbellen met familie elders in het land, die hij door corona te lang niet had gezien. Daarna hielp ze hem om de bankzaken digitaal te regelen. Dat beheerst hij nu geheel zelfstandig. Dat kaartspel heeft hij zichzelf uitgezocht en ook een Facebookaccount staat op zijn naam. Inmiddels heeft hij ook een iPhone 11, want dat is handiger voor als hij op pad is. Zo reisde hij laatst weer eens met de trein. "Met mondkapje natuurlijk" lacht hij. " Het is geen gezicht die dingen, maar ik heb er een leuke selfie van gemaakt." 

Terwijl corona veel eenzaamheid heeft gebracht onder ouderen, is er ook een groep die, noodgedwongen weliswaar,  met de digitale wereld in aanraking kwam. Bij Henk heeft dat goed uitgepakt. Het zorgde er voor hem zelfs voor dat hij juist minder eenzaam is. Want inmiddels heeft hij ook het online daten ontdekt.

Als ik naar buiten loop, zwaait hij me tot aan de auto na. Wat ik zo bijzonder vindt aan dit verhaal is dat je als één persoon het verschil kunt maken. Die thuishulp had ook kunnen denken: ik ben hier om schoon te maken, dat is mijn taak en verder niets. Maar ze verdiepte zich in Henk en zocht oplossingen hoe ze deze moeilijke tijd voor hem gemakkelijker kon maken. Ze hoefde dat niet te doen, maar ze deed het. En daar is zoveel moois uit voort gekomen....




  

18 opmerkingen:

  1. mooi stukje. Het klopt helemaal wat je schrijft. En dan zou ik daar hele lange reacties op willen schrijven. Maar ik hou het hier bij :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat bijzonder....fijn weekend lieverd....🧡🍀🎃🍁🌻🌽🍄🍂🌾🧡

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die thuishulp verdient een lintje! Wat geweldig dat ze Henk ook op deze manier heeft kunnen helpen.
    Wat heerlijk dat Henk het allemaal zo snel op kon pakken (misschien is zijn geheugen minder slecht dan hij zelf denkt😉)en fijn dat hij nu minder alleen is. Goed gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja volgens mij is zijn geheugen inderdaad minder slecht dan hijzelf denkt, ik krijg het mijn moeder niet aangeleerd, haha

      Verwijderen
  4. Wat een mooi verhaal. Een beetje positiviteit in al het negatieve wat elke dag de huiskamer binnenkomt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een voordeel van iets heel nieuws leren is er heel onbevangen tegenover staan en gewoon doen wat er gezegd wordt.
    Mijn moeder was 90 toen mijn vader overleed en had nog nooit iets aan administratie gedaan. Het meeste kon ik overnemen maar haar bankzaken wilde ze graag zelf doen. Met een simpele tablet en veel geduld heeft mijn dochter haar prima geholpen, vaak telefonisch en het werkte. Ook op Facebook kon ze goed overweg.
    De escape en home knopjes werden vaak gebruikt als er iets niet goed ging meteen en ze was daardoor niet bang iets fout te doen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat knap, ze zeggen inderdaad dat stap 1 is om knoppenangst te overwinnen!

      Verwijderen
  6. Mijn schoonvader van bijna 94 wil een toneelstukje gaan opvoeren in het verzorgingshuis waar hij na de dood van zijn vrouw mocht blijven aanleun-wonen. Maar i-pad is hem, behalve voor beeldbellen, te moeilijk

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. 94 is ook een behoorlijke leeftijd! Mijn moeder (87) krijg ik het ook niet meer geleerd. maar wat knap dat hij nog wil acteren, super toch!

      Verwijderen
  7. Dikke pluim voor Henk en de thuishulp !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooie conclusie, dat geeft moed om zelf te proberen het verschil te maken. En dat zit 'm vaak in kleine dingen, die maken een groot verschil. Dat blijkt wel uit je verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een prachtig verhaal! En wat een geweldige thuishulp die door haar actie het leven van deze meneer een stuk mooier heeft gemaakt. Fijn om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lang geleden dat ik blogs bezocht heb...de dagen zijn gewoon te kort haha.
    Super mooi dit verhaal en dank voor je ode aan de thuishulp want die worden zeer gewaardeerd door de mensen waar ze werken maar vaak onder gewaardeerd door andere mensen die er niet mee te maken hebben.
    Mijn vriendin en schoonzus werken in de thuiszorg. Ze hebben echt hart voor hun mensen en gaan zelfs in hun eigen tijd nog even bij ze langs om bv een was op te hangen die ze eerder aangezet hebben als dat nodig is. Deze mensen verdienen goud en krijgen toch geen geweldig hoog salaris per uur .....ze moesten er eens niet zijn....eigenlijk zouden ze meer moeten krijgen dan bestuurders en dat vind ik voor veel mensen op de werkvloer die meer onmisbaar zijn dan alle bestuurs lagen overal. In deze tijd vallen ze ook nog eens extra in voor zieke collega’s petje af hoor.
    Fantastisch je verhaal en wat een leuke Henk!
    Ik lees nog even verder terug want ik heb veel gemist.
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een prachtig verhaal!
    Chapeau voor de thuishulp en een diepe buiging voor Henk. Hij is gestart aan een nieuwe levensfase. Ik ben benieuwd of dat daten nog tot iets moois leidt!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ja, zo mooi. Zulke thuishulpen zijn goud waard. Altijd al, maar nu dubbel op.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Corona breng inderdaad ook mooie dingen teweeg.

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!