donderdag 15 april 2021

Toekomstperikelen

Corona heeft voor elke leeftijdsgroep weer andere beperkingen. Zo vonden er het afgelopen jaar geen Open Dagen plaats. Lastig in een tijd waarin je een keuze moet maken voor je vervolgstudie zoals in het geval van tienerdochter. Het zou in ieder geval iets creatiefs worden. Iets met vormgeving, of communicatie misschien. Tenminste dat dacht ik...


Toen ik laatst opperde dat ze wat vaart achter haar keuze moest zetten omdat 1 mei wel erg dichtbij komt, antwoordde ze doodleuk dat ze al ingeschreven is.

"Ik vergat het je te zeggen. Jij was die dag op het werk, maar ik heb me dus ingeschreven." 

Ik kijk haar verbaasd aan.

"Welke opleiding dan?"

"Commerciële Economie" zegt ze, terwijl ze haar blik op haar mobieltje houdt. Haar smalle vingers glijden over de toetsen.

"Commerciële Economie? Dat is toch helemaal niks voor jou?"

"Waarom niet?" kaatst ze verbaasd terug en kijkt me voor het eerst sinds ons gesprek echt aan.

"Nou ten eerste: je hebt niet eens economie in je pakket?"

"Oh" zegt ze en wuift mijn opmerking met een handgebaar weg. "Ik heb die vrouw daarvoor gemaild, maar ik kan in mei een toelatingstoets doen."

Ik ben nog steeds niet overtuigd. Zij, die de wereld altijd een stukje mooier wil maken en zich inzet voor dier en natuur gaat een zakelijke studie als deze doen?

"En wat wil je dan met die studie als je klaar bent" probeer ik weer.

"Een eigen bedrijf starten." Ze legt haar mobiel opzij en loopt naar de ijskast om iets te drinken te pakken. Onderweg grist ze een appel uit de fruitbak.

"Een bedrijf waarin?"

 Ze neemt een slok en zet het glas neer. "In dierproefvrije make up natuurlijk!" 

"En wat is dan gebeurd met die studie communicatie die je wilde doen?" 

"Nee, dat was niks. Dan krijg ik straks zo'n saaie kantoorbaan zoals jij, daar heb ik dus echt geen zin in."

Zo, die zit.

Intussen werkt ze keihard aan haar tentamens en haalt betere punten dan de zesjes die ik tot nu toe gewend ben. Zou die stip aan de horizon daaraan bijdragen? 

Ik besluit het los te laten. Want dat is wat moeders doen. Loslaten, in elke fase weer opnieuw....Zuchten, zwijgen en hopen dat alles goed komt... 

12 opmerkingen:

  1. Ze klinkt als een hele verstandige en zelfstandige dochter. Leuk verhaal maar kan mij voorstellen dat t voor jou wel heel onverwachts kwam.
    Maandag gaan we beginnen met onze Camini's. Zo een zin in.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt wel goed, komt ook wel goed. Ik duim!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. En dat zal het ook hoor, dat zal het ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. tuurlijk komt 't goed. Linksom of rechtsom maar goed komen doet 't

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh, jij werd even echt verrast!
    Geweldig zoals je dochter haar eigen pad kiest en daardoor nu extra gemotiveerd is. Maar ik kan me goed voorstellen dat je als moeder toch wat vraagtekens hebt. Geweldig dus dat je haar hoe dan ook steunt in haar keuze al moet je misschien af en toe even extra diep ademhalen. Het gaat vast goed komen met deze onderneemster in de dop; het past in ieder geval helemaal in haar levensstijl!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Grappig, ik schreef vandaag in mijn blog over eigen keuzes maken in je opleiding, en kiezen voor werken met je handen als daar je passie ligt. Het lijkt erop dat je dochter net zo haar eigen keuze heeft gemaakt, supergoed voor/van haar!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Haha succes, het loslaten gaat nog veel leuker worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oh ik snap je helemaal! Dat loslaten valt niet altijd mee. Maar wel fijn dat je zo'n proactieve dokter hebt. Commerciële economie lijkt mij ook vreselijk, maar het biedt wellicht heel veel mogelijkheden, en misschien kan ze het uiteindelijk combineren met iets creatiefs!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mijn dochter volgde een vreemd pad qua school en werk mede door haar ADHD. Op de basisschool vond men dat ze naar speciaal onderwijs moest als resultaat van haar cito toets. Vonden zij en ik niet en dus ging ze vmbo volgen op een groene school. Na haar diploma kon ze geen aansluitende opleiding vinden die haar aansprak en ging ze mbo niv. 2 doen in detailhandel, maar was niet echt wat ze wilde en na haar diploma ging ze werken bij TNT post. Na een paar jaar was ze daar wel klaar mee en ging terug naar school voor een mbo niv 3 studie dttp, maar na het behalen van dat diploma kon ze er geen werk in vinden en belande in de horeca als afwasser, maar dat wil je niet je hele leven doen en nu werkt ze als melker op een melkveebedrijf. Best wel bijzonder want haar opa die ze nooit gekend heeft was ook melkveehouder.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een knappe dochter dat zij zo haar eigen pad kiest.
    Ze heeft natuurlijk een hele goede basis van thuis meegekregen. Heb vertrouwen in jezelf. Je hebt het geweldig gedaan.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Echt hè, je moet ze steeds weer loslaten en dat is best wel moeilijk soms.
    Ik heb er nu minder moeite mee dan mijn man die hen dan toch vaak goede raad mee wil geven waar ze vaak niet op zitten te wachten haha...ja..pa....je kent dat wel.
    Geweldig hoe je dochter later dan toch wel uiteindelijk een eigen bedrijfje in de richting wil hebben die jij vandaar verwacht had. Ze komt er wel dat is een ding dat zeker is.
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!