donderdag 13 mei 2021

Introvert of extrovert?

Ik moest naar de stad voor een verjaardagscadeau voor een vriendin. Met mijn hoofd in gedachten stapte ik uit de auto, op weg naar het juwelierswinkeltje, toen ik ietwat geschrokken op keek van alle geluiden. Klinkende glazen, stemmen die door elkaar riepen om gehoord te worden, bestek tegen een bord. Natuurlijk wist ik wel dat de terrassen weer open waren, maar ik had het nog niet met eigen ogen gezien. Een anders zo normaal straatbeeld, maar het voelde bijna misplaatst. 



Is dit niet waar we met z'n allen al maanden naar verlangen: terug naar het normaal? Waarom voelt het dan ineens best beangstigend? Wat is er mis met mij?  Is het omdat de ziekenhuizen nog vol liggen? Of ben ik het gewoonweg niet meer gewend na een jaar in stilte?

Het hield me bezig, maar ik praatte er met niemand over.  Tot mijn opluchting verscheen er zaterdag een drie pagina tellend artikel over in onze zaterdagskrant met als kop: "Wie jankt niet van geluk om de Grote Heropening? De introverte medemens." 

Ik las verder.

"Voor veel introverte mensen was de coronacrisis met zijn lockdown en avondklok een geschenk", aldus het artikel. "De anderhalvemetersamenlevig? Ideaal! Terwijl politici en media steeds luider spraken in naam van 'we' die het zat waren, was met schatting een op de vier blij met 'jomo' (joy of missing out'). Zij zien als een berg op tegen de terugkeer in een samenleving met de bijbehorende drukte...." 

Ik was dus niet de enige...

Begrijp me niet verkeerd, ik wil zeker dat corona zijn biezen neemt en dat we weer normaal met elkaar kunnen omgaan. Maar ik kan er niet omheen dat het me ook wel beangstigt. In gedachten zie ik mijn agenda weer vollopen met verjaardagen en allerlei andere ontmoetingen die moeten worden ingehaald.  En dan heb ik het niet eens over alle werk-verplichtingen inclusief grote beurzen en seminars en de drukte op de weg? Hoe gaat dat met mijn yogaroutine die ik me in de ochtend heb aangewend?

Ik sprak erover met B. Hij had het artikel ook gelezen en herkende zich er volledig in. Nu is dat bij hem niet vreemd. Maar toen ik zei dat ik het ook had, keek hij me verbaasd aan. "Jij"? Ook tienerdochter sprong bij toen ik vertelde echt wel een introvert persoon te zijn. "Echt niet" riep ze bijna verontwaardigd. "Jij bent hartstikke extravert, jij klets met alles en iedereen."

Ik denk dat ik volgende week langzaam mijn eerste terrasje ga proberen. Kan ik er weer een beetje inkomen. Een sterke bak koffie na een lange winterslaap. Eens kijken of ik weer een beetje ontwaak....

Liefs
Carolien

20 opmerkingen:

  1. Ik herken het! Nou begin ik ook te twijfelen of ik intro- of extravert ben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha maakt niks uit, komt schijnbaar in beide categorien voor :)

      Verwijderen
  2. En ook ik herken het! Natuurlijk wil ik weer meer 'vrijheid' en terug naar 'toen'. Maar dat laatste toch ook weer niet. Daarom ga ik (proberen) het anders te doen: meer doseren, geen (of minder) verplichte bezoeken waar ik eigenlijk helemaal geen zin in heb en als ik een volle agenda zou hebben (maar gelukkig heb ik die niet meer 😉), dan zou ik dagdelen blocken.
    Dit is het moment om 'streng' te zijn en er zal tegengeprutteld worden, maar de teugels kunnen altijd losser worden (het tegenovergestelde is immers lastiger)..... Deze wijsheid is niet van mezelf hoor; die leerde ik in het verleden na een fikse burn-out.
    De tijd zal leren hoe het gaat...
    Ik wens jou in ieder geval een mooi en rustig eerste terrasbezoekje toe. 🙂

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Fijn om te horen dat ik niet de enige ben! En je hebt helemaal gelijk, wat we doen/beslissen ligt helemaal in onze eigen handen!

      Verwijderen
  3. Mijn reactie is gelijk aan die van Judy

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik begrijp je helemaal. Wist echt niet waar al die mensen het over hadden in de media met o,o,wat erg allemaal. Erg? Man heerlijk. Zoveel minder keuzes, mogelijkheden, beslissingen, drukte, verjaardagen, gezeik. Ik zou nooit naar Limburg gaan als alles dicht ging. We deden het toch. We kochten heerlijk broodjes bij de bakker, picknickten bij de koeien, de schapen, aan de Gulp, aan de Maas met Konikspaarden vlakbij zittend in het gras.
    Let goed op je agenda, je hebt lang genoeg na kunnen denken wat wel en niet bij je past. Als yoga en een boek lezen je meer opbrengt dan een verjaardag kies dan daarvoor. lieve groetjes.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja herkenbaar, dat minder keuzes hebben was een genot. Ik ga toch wat meer voor mezelf opkomen in de toekomst!

      Verwijderen
  5. ik denk zelf dat het niet met intra- en extravert te maken heeft al ben ik zelf intravert. Wij hadden voor corona net besloten niet meer naar verjaardagen te gaan. Wat mij betreft staat dit besluit vast. Dat met dat terras had ik ook, ik was verbaasd, vond het gek, veel lawaai en ook heel erg het gevoel dat ik daar echt niet tussen zou gaan zitten. Ik wil heel erg graag naar mijn eigen gevoel luisteren en ik hoop ook zo dat de wereld om mij heen dat dan ook respecteert.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja dat is het he, je keuze wordt vaak niet gerespecteerd. Grappig, ik hoor steeds meer mensen zeggen niet meer naar verjaardagen te zullen gaan. Misschien moet ik dat ook maar gewoon niet meer doen :)

      Verwijderen
  6. Ik slaap er soms al slecht van als ik denk aan al die verplichtingen en verwachtingen die er weer aankomen...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh echt, heb jij dat ook?

      Verwijderen
    2. Wat erg dames. Zelf ben ik heel lang geleden gestopt met naar verjaardagen te gaan. Alleen als het mij leuk leek ging ik en toen mijn schoonfamilie alle verjaardagen vierden en steeds in het weekend koos ik er gewoon 1 per jaar uit. Ik heb tegen verschillende mensen gezegd ; ik ben er voor je als is het midden in de nacht maar ik kom niet naar je verjaardag. Ik zie trouwens niemand als het hier niet goed met 1 van ons 2 gaat en voel me echt niet meer verplicht naar anderen toe wat feestjes betreft. Trouwens verjaardagen in de tuin vind ik meestal wel gezellig. Mijn man vond het vreselijk dat ik niet mee ging want ja het is toch iets dat moet. Nu is hij ook niet meer mee te krijgen haha. Ik begrijp jullie hoor, want ik heb nu een afspraak die ik moet verzetten en vind dat zooooo moeilijk. Aan de andere kant heel veel dingen die ik niet moet van mijzelf.

      Verwijderen
    3. Ik heb een hele grote schoonfamilie dus er is altijd wel iemand jarig en ze wonen op minimaal 1 uur rijden, dus dan is je hele dag in het weekend weg. Dat gaan we echt anders doen!

      Verwijderen
  7. Zoveel herkenning haha, erg leuk!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Vannacht slecht geslapen en ik denk dat dat o.a. komt omdat hier (in Frankrijk) alles weer 'normaal' begint te worden vanaf a.s. woensdag..... Alhoewel...... helemaal normaal zal het direct ook wel niet zijn. Ik heb ontzettend veel zin in dat terrasje maar ik kan op zien tegen dat geren....... Een leuk boek om te lezen misschien is "Stil' van Susan Cain - de kracht van het introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen-

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bij jullie ok weer alles terug naar 'normaal' dus? Bedankt voor de boektip!

      Verwijderen
  9. Ik heb ook van beide wel wat in me. Ik ben eigenlijk een extravert met heel erg veel dingen, maar de dingen die mij ontspanning geven en die ik graag doe zijn juist weer introvert.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoewel ik blij ben dat de bibliotheek weer open gaat heb ik ook gemengde gevoelens dat het gekrakeel weer gaat losbarsten...

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Zo herkenbaar bij mezelf .Ik geniet van de rust en de stilte .
    Mij zal je nooit vinden op drukke markten ofwel heel vroeg als er weinig mensen zijn en dan naar huis ...

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!