vrijdag 3 augustus 2018

Het karretje

Net als ik even in slaap lijk te dommelen, schrik ik op van metaal tegen mijn arm. De mevrouw in de vierzitter naast me slaakt een kreetje van schrik en trekt het boodschappenkarretje op wielen naar zich terug. “Sorry hoor” excuseert ze zich. “Er zit bijna niets in de karretje, daarom valt het gemakkelijk om.” “Dan heeft u te weinig gekocht” lach ik haar toe, ter geruststelling dat het niet erg is.


“Dat kun je wel zeggen” haast ze te melden. Een zucht ontsnapt uit haar keel. “Utrecht is echt niet meer wat het geweest is, hè Charlotte” en ze port het blonde meisje naast haar in de zij. Charlotte lacht verlegen en werpt haar blik weer naar buiten, nippend aan haar flesje cola.

De mevrouw kijkt weer naar mij. “Vroeger hadden ze mooie winkels in Utrecht. Nu is daar niets van over. Alleen nog maar van die zaakjes waar ze van die flut modelletjes verkopen.” Om haar woorden kracht bij te zetten trekt ze aan het mouwloze blousje dat ze aan heeft. "Drie keer wassen en er blijft niets van over."

Net als ik me ook weer probeer om te draaien, gaan de verhalen verder. In een mum van tijd raast haar leven aan me voorbij, met de snelheid van het landschap buiten. Ze is 78 jaar, maar gaat nog elke week dansen met haar man die tien jaar ouder is. "We vinden de lessen soms zelfs wat traag. Dan maak ik een gebaar met mijn heupen en dan weet de dansleraar dat het tempo omhoog moet”. Ze schatert van het lachen en ik voel bij elke zin meer sympathie voor Charlotte die steeds dieper in haar stoel wegzakt. Van de negen kleinkinderen is zij de oudste met haar 20 jaar. "We hebben het zo fijn samen! "

Ik wenste dat ik de stiltecoupé had genomen. Of dat ik wist hoe je zulke gesprekken vriendelijk afkapt, maar het einde van alle verhalen is pas in zicht als we station Roermond naderen. Het tweetal stapt uit. Met vriendelijke knikken nemen we afscheid. Dan zie ik dat Charlotte haar eigen boodschappenkarretje bij zich heeft. In tegenstelling tot die van oma, is haar exemplaar tot de nok gevuld. En ik kan wel raden wat erin zit. Shirtjes en broekjes van flut kwaliteit. Want meer hoef je van Utrecht niet te verwachten. Oma heeft vast alles heeft betaald, daar ken ik haar inmiddels goed genoeg voor.  

Ik blijf alleen achter in een coupé die rust ademt. 
Nadenkend over de grote vraag: wie heeft nou wie vandaag voor het karretje gespannen? 

27 opmerkingen:

  1. Hihihihi...geweldig....en nu rust.....fijn weekend liefs Ria ☀️☀️☀️

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, prachtige woordspeling aan het einde! Geniet maar lekker van je rust, fijn weekend! Anja

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier heb ik weer van genoten! Maar winkelkarretjes in een trein? Daar moest ik even goed over nadenken, want 'zuks' doen wij hier niet. Maar even later bedacht ik dat het misschien boodschappenkarretjes waren? Je weet misschien wel, die tassen op wieltjes? Ach, What's in a name 😂.
    Zo'n ontmoeting komt soms wel gelegen en soms niet. Gelukkig kon je het laatste stukje in rust verder reizen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha je hebt gelijk, ik heb het aangepast :-) een winkelwagen is meer zo’n ding dat je bij AH neemt 😉

      Verwijderen
  4. Hahaha, en dat van Utrecht tot Roermond..... Nouja, zo hoor je nog eens wat...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oeffff... dan wordt een lange reis nog veeeeeel langer... maar ik heb genoten van je verhaal!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ... het heeft tenminste iets opgeleverd: inspiratie voor mijn blogpost :-)

      Verwijderen
  6. Hahaha, wat een karretje wel niet kan veroorzaken 😂😂😂

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Soms zijn er mensen waar je niet omheen kan, hahaha! Ik vind ze vermoeiend hoor en zou snakken naar de stiltecoupé! Maar dan missen we ook iets, behalve stilte.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In de stiltecoupe is inderdadaaminder te beleven vrees ik!

      Verwijderen
  8. mooi verhaal. Als je alles vooruit wist....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Mooi stukje! Met een doordenker als slotzin.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Weer prachtig geschreven en die stiltecoupe: ik vind het een top vinding.
    groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik heb hem nog nooit uitgeprobeerd! Maar volgende reis weet ik waar ik moet zijn :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Voor ons fijn dat je niet in de stiltecoupé zat. dan hadden we dit verhaal moeten missen. ;-) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat ontzettend leuk om te lezen. In de trein kom je allerlei figuren tegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Toch kan ik me zo voorstellen dat je die mevrouw een groot plezier hebt gedaan. Misschien was ze wel eenzaam en kon ze even haar verhaal bij je kwijt.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Haha heerlijk verhaal!
    Ik kan me ook helemaal voorstellen hoe dat kleinkind zich voelde.
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  16. I'am glad to read the whole content of this blog and am very excited,Thank you for sharing good topic.

    ดูหนังออนไลน์

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!