Goede voornemens en recept hummus

Net als in het nieuwe jaar, heb ik na de zomervakantie altijd veel zin om een gezonde doorstart te maken. Na zoveel lunches, ijsjes en andere lekkernijen wil ik het roer weer flink omgooien. En dus kocht ik in de supermarkt een magazine met een dertig-dagen-gezond-voor-je-darmen-challenge. Elke dag een tip en gezond recept. 

Het advies door het hele magazine heen was: eet elke week minstens 30 verschillende 'planten'. Daar horen natuurlijk groente en fruit onder, maar ook zaden, peulvruchten en noten. Dertig leek me onnoemelijk veel. Ik ben weliswaar van de twee stuks fruit op een dag maar altijd hetzelfde (banaan, appel) en ook qua groenten wissel ik te weinig af. 

Ik vond het super leuk om hiermee te experimenteren. Ben nu drie weken bezig en elke week al ruim boven die 30 uitgekomen. Ik eet niet méér 'planten' maar simpelweg gevarieerder!

Peulvruchten zoals kikkerertwen en linzen kun je heel gemakkelijk door je salades doen, of zelf hummus maken. 

HUMMUS MAKEN

Het enige wat je daarvoor nodig hebt zijn:

-blikje kikkererwten (200 gram)
-teentje knoflook
-1,5 eetlepel tahinpasta (ik had deze niet in huis en gebruikte pure pindakaas)
-1,5 eetlepel olijfolie
-1 eetlepel citroensap (of lemoen)
-1 theelepel komijnpoeder
-peper en zout naar smaak

Roer alles koek door elkaar en maak het smeuïg met de blender. Een gezonde keuze voor op je brood!

Volgende week heb ik nog een restje zomervakantie tegoed: ik ga een paar dagen met mijn dochter naar Kopenhagen. Dan parkeer ik mijn challenge even, want ik wil natuurlijk wel een koffietje met wat lekkers doen :) 

Dus vrijdag 29 augustus geen blog, maar daarna ben ik terug. Plantaardig en wel :)

Liefs,
Carolien

PS Het magazine waar ik het over had ligt gewoon bij Albert Heijn, echt een aanrader!

Omringd door boeken - de kloosterbibliotheek in Wittem

Ik dacht dat ik zo'n beetje wel alle leuke plekjes in Zuid-Limburg wist, maar nooit eerder was ik in deze prachtige kloosterbibliotheek in Wittem. Er wordt geen reclame voor gemaakt en min of meer bij toeval kwam ik erachter dat deze beauty gewoon te bezoeken is. Je moet dan wel een rondleiding boeken, maar vervolgens mag je er vrij rondlopen en foto's maken. En dat voor het luttele bedrag van 3 euro! 

De bibliotheek bestaat sinds 1836 en startte als studiehuis voor de priesters die het klooster bewoonden. De bieb telt 3 verdiepingen en is daarmee 12 meter hoog. 

De originele boeken zijn in 1968 helaas verhuisd naar de universiteit in Nijmegen. Er bleven slechts enkele 'vulboeken' over waaronder dubbele exemplaren. Maar gelukkig is de collectie in de loop van de tijd ook weer aangevuld.

De bibliotheek telt zo'n 40.000 boeken; het oudste exemplaar is ergens uit 1700. Het hoofdthema is uiteraard religie. Maar je vindt er ook boeken over de regio Limburg, over de grensregio's in Duitsland en België en over pelgrimeren.

We liepen alle etages af via de krakende trap en mochten de boeken ook uit de schappen halen. 

Het hout is mooi bewerkt en er is een houten tongewelf. Als je hoogtevrees hebt, voel je je hier wellicht niet zo fijn!

Helemaal bovenaan werd de toegang ineens geblokkeerd door een poortje. De gids vertelde dat hier de 'verboden' boeken stonden. Om hier te komen, had je eerst toestemming vanuit Rome nodig. Ik dacht dat er erotische boeken stonden, haha, maar het waren boeken die niet over het geloof gingen, bijvoorbeeld over het kapitalisme. Als je die nodig had voor je studie was het oké om ze te lezen, maar niet zomaar en dus niet zonder toestemming! Wij mochten uiteraard wel gewoon doorlopen.

Tegenwoordig wonen er nog maar 5 priesters die de bibliotheek niet vaak gebruiken. Wel vinden er regelmatig kleine concerten plaats, tentoonstellingen, lezingen en wordt er af en toe getrouwd.  

En over boeken gesproken...

Ik trakteerde mezelf deze week op dit leuke boek: 

Hierin staan de 150 leukste boekwinkels ter wereld. En raad eens? Mijn lievelingsboekwinkel, De Dominicanerkerk in Maastricht, is vorige week verkozen tot mooiste boekwinkel TER WERELD! Dus als je dan toch de bibliotheek komt bewonderen, rijd dan een kwartiertje door naar Maastricht!

Liefs,
Carolien

Vijf dingen die je niet mag missen als je in Koblenz bent

Vanuit Limburg is het maar anderhalf uur rijden, dus eigenlijk vreemd dat we er nooit eerder waren: Koblenz. Een van de oudste steden van Duitsland!

En een feestje was het! Gewoon al door de gemoedelijke sfeer van het oude stadscentrum. En er is genoeg te doen om je een dag of twee te vermaken.

Over Koblenz

Koblenz bestaat al meer dan 2000 jaar. De naam is latijns voor 'samenkomst van rivieren'. De stad is dus letterlijk ontstaan op het punt waar twee rivieren samenkomen: de Moezel en de Rijn.

De vijf dingen die je gezien/gedaan moet hebben:

Die Altstadt

Die Altstadt, oftewel het oude stadscentrum, leent zich voor een leuke wandeling. Je vindt hier vakwerkhuisjes en winkels met fraaie gevels. Ook het stadhuis is een plaatje om naar te kijken. En er zijn diverse pleinen met cafeetjes waar je neer kunt ploffen voor een kop koffie. De duif krijg je er zomaar bij :)

Voor de shoppers onder ons: er is ook een groot en modern overdekt winkelcentrum. Ik was aangenaam verrast door het aanbod: van TK Max tot H&M en alle winkels die je in grote steden vindt. 

Een riviercruise

Een super leuke manier om de stad te ontdekken is ook via een riviercruise op de Rijn. Koblenz is een vaste stop op routes tussen Keulen, Mainz en het romantische Mittelrheintal. 

Wij deden zelf de kastelenroute. Deze duurt twee uur en brengt je langs diverse kastelen, gebouwd op de heuvels van de stad. Aan boord kun je lekker iets eten of gewoon een drankje doen. Ik ben de tel kwijt geraakt van het aantal kastelen dat we onderweg hebben gezien.

Er zijn ook avondcruises bij ondergaande zon of wat langere ritten die naar Cochem gaan.

Met de kabelbaan omhoog

Dit is zo leuk, de cabines van de kabelbaan gaan de hele dag door op en neer naar boven en weer terug. Voor 7 euro kun je plaatsnemen en zie je de stad van boven. 

Fort Ehrenbreitstein

Als je dan toch bovenop de berg bent, dan moet je zeker het fort Ehrenbreitstein bezoeken. Het fort zelf is de moeite waard met zijn vele gangen en kamers, maar zeker ook het uitzicht. Daar kun je van genieten terwijl je op het terras een drankje doet of hapje eet.

De Deutsche Eck

Tijdens je reis weer omlaag krijg je een goed beeld van de Deutsche Eck: het punt waar de Rijn en de Moezel samenkomen. Hier staat een standbeeld van keizer Wilhelm de I.  De plek staat op de werelderfgoedlijst van Unesco.  

Verder staat de regio bekend om zijn Rieslingwijn en kun je excursies boeken naar wijngaarden.

Genoeg te doen dus. Was jij er al eens?

Liefs,
Carolien 

Dierenverzorger voor een dag

Mijn vakantie is alweer voorbij. Maar wat deed ik een hoop leuke dingen. Het hoogtepunt was toch wel een dagje dieren verzorgen in park Overloon in Brabant. Samen met mijn dochter was ik 'keeper for a day'. Je mag dan mee achter de schermen de dieren helpen verzorgen.

Ik weet nog dat de juffrouw op de lagere school allemaal beroepen opnoemde, en als eentje je aansprak moest je je vinger opsteken. Bij ‘dierenverzorger’ wilde ik gelijk mijn hand omhoog doen, maar toen ik zag dat niemand anders dat deed, hield ik hem maar bij me :) 

En nu na al die jaren kwam deze leuke kans voorbij. Er zijn op jaarbasis maar een paar plekken beschikbaar en ja het is prijzig (€195,- per persoon), maar dan heb je wel een exclusief kijkje achter de schermen. We kwamen op plekjes waar de stagiaires nog niet eens komen. 

We begonnen bij de giraffen. Van dichtbij zijn deze mooie dieren nog indrukwekkender! Je moest de voedertakken goed vasthouden want anders trekken ze die met jou eraan de lucht in, haha. En een selfie maken is ook een uitdaging met die lange nek :)

Samen met een vaste verzorger maakten we het eten voor alle dieren klaar en namen we een kijkje in de vrieskeuken. Dat was een beetje grimmig, want naast hompen met vlees lagen er ook dode dieren met huid en haar. Roofdieren hebben de botten nodig omdat er kalk in zit.  

Maar gelukkig aten de meeste dieren plantaardig.

Deze leuke aapjes mochten we met de hand voeren. Ze waren zo tam en nieuwsgierig. Heel voorzichtig pakten ze het eten met hun nagels uit mijn hand.

In een heus 'keeper-for-a-day-shirt' liepen we het hele park door. Het is een soort VIP-ticket, inclusief lunch en een cadeautje uit de souvenir winkel na afloop. 

We voerden de otters, cheeta, kamelen, leeuwen, dromedarissen, kangoeroes, verschillende apen, de miereneter en giraffen. Maar het hoogtepunt was het voeren van de luiaards. Deze, Odin genaamd, lag prinsheerlijk in zijn hokje te hangen, terwijl wij hem volstopten met allerlei lekkers. Tussendoor nam hij even pauze om te gapen :) Die heeft elke dag vakantie! 

Meer weten over dierenverzorgen voor een dag? Klik hier. 

Liefs,

Carolien

Op vakantie!

De afgelopen week interviewde ik mensen die sinds jaar en dag naar dezelfde vakantiebestemming gaan. We plaatsten een oproep op Facebook en kregen daar heel wat reacties op. "Ik ga al dertig jaar naar dezelfde camping in Oostenrijk" schreef iemand. Een ander schreef over de jaarlijkse vakanties in ponypark Slagharen. Ook al waren de kinderen inmiddels volwassen, ze blijven ernaar terugkeren. 

Bijzonder vond ik het verhaal van een dame die opgroeide met een moeder die helemaal gek was van Egypte. Ze keek alle documentaires en las alle boeken die er over dit land te vinden waren. Hun huis stond vol met Egyptische beelden: van Sphinxen tot piramides. Haar moeder overleed helaas jong en kreeg nooit de kans om haar geliefde land te bezoeken. Dus dat deed haar dochter jaren later, vergezeld met de as van haar moeder om die in de Nijl uit te strooien. Inmiddels gaat ze er drie keer per jaar heen.

Ik ben zelf niet zo van de vaste adresjes. Ja, ik was drie keer op Kreta en vijf keer in Londen, maar daar zat steeds een hele tijd tussen en de plekken varieerden. Eind augustus ga ik voor het eerst naar Kopenhagen (tips welkom!), maar nu eerst drie weken thuis vakantie met hier en daar een kort uitstapje naar nieuwe plekken. Daar vertel ik vast over als ik weer terug ben!

De komende twee vrijdagen even geen blog, maar begin augustus ben ik er weer. 

Waar gaat jouw reis naartoe? En ga je ook vaker naar eenzelfde plek?

Fijne vakantie!

Liefs,

Carolien

Zelf maken: kersen milkshake

Pfoeh wat was het warm de afgelopen dagen he? De kersen in onze boom groeiden er goed bij. Nadat ik iedereen in mijn omgeving voorzien had van bakjes en er nog meer over waren, besloot ik kersen milkshake te maken. Hoe? Dat lees je hier!

Eerst natuurlijk die kersen plukken: het leukste onderdeel!

Ik maakte trouwens ook weer kersencake! Het recept daarvan deelde ik al eerder, je vindt het hier.

Maar nu de milkshake!

Dit heb je nodig:

Twee handjes vol kersen (ontpit)
200 ml (haver)melk
2 bolletjes vanille- of roomijs

Zo maak je het:

Doe alles in een blender, mixen maar en klaar! Zo eenvoudig kan het zijn.

 

Wat is jouw favoriete zomerfruit?

Liefs, Carolien

Ai, ai, ai...

 Afgelopen week bezocht ik een congres in Nieuwegein over de laatste ontwikkelingen op het gebied van communicatie. Natuurlijk stond AI, artificial intelligence, daarin centraal. Ik postte enthousiast wat foto's na afloop op mijn Instagram account.

's Avonds kreeg ik een appje van een vriendin.

“Ben jij zo enthousiast over AI? Ik vind het een vreselijke ontwikkeling.”

Het zette me aan het denken.

Twee jaar geleden had ik een soortgelijke bijeenkomst waarin de toekomstige ontwikkelingen werden geschetst. Ik zat naast een collega van mijn leeftijd en tijdens de presentatie begon zij heel hard te steunen. “Waar gaat dit naartoe” verzuchtte ze hoofdschuddend. Ik deed net zo hard mee.

Mijn veel jongere collega zat achter me in de zaal en sprak me er later die middag op aan. “Waar ben je dan zo bang voor?” vroeg hij en zette alle voordelen van technologie op een rij. “Je moet het zien als iets positiefs” eindigde hij zijn betoog

Ik liet het onderwerp rusten. Toen eind vorig aar Chat GPT werd geintroduceerd, wilde ik daar niets van weten. Teksten schrijven? Dat kon ik toch zeker zelf? Maar toenemende druk van het werk (en collega’s) maakte dat ik het toch in mijn werk ging inzetten. Als ik een leuke kop nodig had voor mijn artikel of als een tekst ingekort moest worden. Dat kan ik natuurlijk zelf, maar niet in een paar luttele seconden zoals mijn computer. En dan ook nog zonder slordigheidsfoutjes!

Ik zat dus in een positieve flow en het congres droeg daar nog een steentje aan bij.  Totdat die vriendin me weer met beide voeten op de grond zette.

“Als ik een knop had en deze ontwikkelingen daarmee kon tegenhouden, zou ik er gelijk op drukken” reageerde ik.

Ik las mijn eigen woorden nog eens terug.

Ben ik er nu voor of tegen? 

Maar die vraag hoef ik niet te beantwoorden, want die knop is er niet.

Terug kunnen we niet.

Net zoals we de mobiele telefoon niet konden tegenhouden.

Of social media.

Het is in gang gezet en gaat razend snel.

De knop kan niet uit.

Wel om.  

 

PS Deze ‘foto’ is met AI gemaakt door die jongere collega die de technologie volledig omarmt. Ik ben het, in overleg met een andere collega en dan in cartoon-versie 😊 Kijk, dat is dan weer wel heel erg leuk, toch?

Ben jij team JA(I)! of ai,ai,ai? 

Five on friday

In mijn blogpost van vorige week vertelde ik al over het ontruimen van het appartement van mijn moeder. En hoe mijn zus me aanspoorde om niet alles mee naar huis te nemen. Ik luisterde braaf naar haar en heb ook echt mijn best gedaan! Maar uiteindelijk mochten deze vijf toch nog mee naar huis:

 1. Seventies deken

Bij het zien van deze deken maakte mijn hart een sprongetje. Hij lag ergens onderop en ik wist niet eens dat deze bewaard was gebleven!! Een heuse seventies revival :) Ik herinner me nog dat ik als kind onder deze deken zat. Nu mag hij me weer opnieuw verwarmen, op koude dagen in het zitje buiten.

2. Delfsblauw bord

Als je maar lang genoeg wacht, wordt alles uiteindelijk weer hip. Ook Delfs blauw kent een revival. Ik weet nog niet of en waar ik deze ga hangen, maar ik dacht: bij twijfel houden!

3. Rotan stoeltje

We zaten hier vroeger op als we lange telefoongesprekken voerden. Want ja, die telefoon hing vast aan de muur in de hal, dus je kon geen kant op. Hij is nog van mijn grootouders. Inmiddels heeft 'ie een plekje in onze woonkamer. Om in te bellen, of gewoon even zitten en naar buiten staren...

4. Een tuinstoel

Ook deze stond klaar om naar de kringloop te gaan, totdat ik van mijn moeder het verhaal erachter hoorde. "Die tuinstoel kun je wegdoen" zei ze "die is niet zo bijzonder. Ik kocht hem ooit toen ik heel boos op je vader was. Ik ging met de bus naar Heerlen en bestelde deze. Hij was voor die tijd heel duur, ik geloof 98 gulden."

Ik moest lachen om deze mini-daad van feministisch verzet - geld uitgeven zonder je man daarvan op te hoogte te stellen - dat ik besloot dat de stoel wél bijzonder is. 

5. Schilderij

Dit schilderij is heel groot! Het hing vroeger bij ons in de woonkamer en ik weet nog hoe gefascineerd ik was door het tafereel. Wat stond er in het boek van die man? En die kronkeltrap links, waar leidde die naartoe? Mijn moeder ging er ooit mee naar 'Tussen Kunst en Kitsch' maar het bleek geen echte Rembrandt te zijn helaas. 

Ik ga hem niet ophangen en heb ook nog geen idee waar ik het kolossale exemplaar ga laten, haha, maar ook hiervoor geldt: wegdoen kan nog altijd.

Wat vind je van mijn buit? Wat had jij ook meegenomen naar huis of wat had je absoluut weggedaan? Ik ben benieuwd!

Liefs,
Carolien

Het einde van een tijdperk

“It’s the end of an era.” Die woorden klonken in de allerlaatste aflevering van Friends, toen het beroemde appartement de verkoop in ging en de vriendengroep ieder hun eigen pad koos. De paarse deur met het kijkgaatje viel voorgoed dicht. Die zin – het einde van een tijdperk – bleef daarna nog vaak door mijn hoofd spoken. Zoals toen ik afscheid nam van mijn eerste baan. Of toen mijn dochter de basisschool verliet. En de scholen die daarop volgden.
Afgelopen week dook de zin weer op. Bij het leegruimen van moeders appartement…

Dertig jaar aan herinneringen flitsen voorbij, terwijl mijn zus en ik één voor één haar spulletjes door onze handen laten glijden. 

"Gooi weg, wat moeten we er mee" klinkt de zware stem van mijn zus door het lege appartement als ik weer eens sta te dralen rondom een object. 

"Ja maar kijk, mama heeft een boodschap in dit boek gezet: "voor mijn kleinkinderen later".

Mijn zus fronst. "Staat er niet in elk boek een boodschap?"

Ze heeft gelijk.    

Elk boek in de kast bevat een tekstje: wanneer het is gekocht of van wie ze het heeft gekregen met een jaartal erbij. 

Ik bekijk de inhoud van de doos met spullen die mijn zus beheert en ontdek een fotolijst met een foto van ons tweetjes erin. "Die foto moet eruit" roep ik. "Straks staan we samen zo in de kringloop!"

Het is duidelijk: mijn zus is van de snelle en rigoureuze aanpak en ik schiet niet op. 

"Deze vaas, was die niet van oma?"

"Weg!" klinkt het dirigerend.

Ze ziet mijn twijfel.

"Wat wij nu doen he, dat moeten onze kinderen straks ook. En dan niet alleen met onze spullen maar deze erbij. We hebben toch de herinneringen! Waar laten we al die spullen?"

Ze heeft gelijk. Ik denk aan het jaar waarin ik 365 dagen 'ontspulde'. Elke dag een item weg. Het gaf me zoveel rust! En dan zou ik nu ineens in een week tijd mijn huis weer volproppen?

Ik zet een knop om en vul de lege doos voor mij. 

Het is het einde van een tijdperk....

Maar het belangrijkste hebben we nog! 

Zelf maken: vlierbloesemlimonade zonder suiker

Het vlierbloesemseizoen is in volle gang. Sterker nog: je moet snel zijn voordat ze weer uitgebloeid zijn! Voor het eerst dit jaar maakte ik vlierbloesemlimonade. Ik maakte het nooit eerder door de grote hoeveelheid suiker die je nodig hebt, maar nu zag ik een recept met maar 1 eetlepel honing als zoetmaker!

Dit heb je nodig:

• Ongeveer 20 vlierbloesemschermen (pluk ze op een zonnige dag als de bloemetjes helemaal open zijn)
• 2 bio citroenen
• 1 eetlepel honing
• water

En zo maak je het:

• Doe de vlierbloesemschermen in een grote kom (let op: was ze niet af, maar schudt ze voorzichtig om eventuele insecten te verwijderen)
• Schil de citroenen en voeg de schillen toe aan de kom.
• Snijd de citroenen vervolgens in plakjes en voeg deze ook toe
• Breng 1,5 liter water aan de kook en voeg dit toe aan de kom
• Dek de kom af en laat 24 uur staan op een koele en donkere plek.

De dag erna:

• Zeef het mengsel door een fijne zeef of kaasdoek in een pan. De vlierbloesems en citroenen blijven dus achter.
• Verwarm de vloeistof langzaam en voeg de honing toe (voeg optioneel nog een eetlepel appelazijn toe voor de houdbaarheid)
• Meng alles goed en breng het net niet aan de kook.
• Giet de limonade in een steriele fles en bewaar in de ijskast.

Wist je dat het vroeger traditie was om bij elk huis een vlier te planten vanwege beschermende krachten? Vlierbloesems zijn rijk aan antioxidanten, het is immuun versterkend en verbetert de spijsvertering. Ook biedt het verlichting bij verkoudheid of griep. 

Wat mij betreft staat dit drankje nu ieder jaar in juni in de koelkast! Je kunt er trouwens ook thee van maken. 

Fijn Pinksterweekend!