Intussen met Zusterhood (en DIY)

De één na laatste ronde van het postproject Zusterhood is afgerond. Het thema was 'verbloemen'. En hier laat ik zien hoe ik dat thema invulde.   

(Ik vertel trouwens verderop in deze blogpost hoe je deze roos heel eenvoudig zelf kunt maken)

Thema: verbloemen

De brievenschrijfster van dit thema schreef heel openhartig over de zaken die zij in haar leven probeert of probeerde te verbloemen. Ik ging er voor mezelf over nadenken. Welke zaken probeer ik zelf te verhullen of mooier te maken?

In mijn kinder- en jeugdjaren waren het vooral mijn flaporen die niemand mocht zien. Ik was gelukkig gezegend met een flinke bos krullen en die loodsten me probleemloos door de basisschool-periode. Eenmaal op de middelbare werd het lastiger. Debby, een van de populaire meiden, vroeg op een dag in een overvol klaslokaal waarom ik nooit eens mijn haren achter mijn oren deed. 

"Heb je soms iets te verbergen" vroeg ze met een gemene lach en alle ogen leken op mij gericht. Het volgende moment kwam de leraar binnen en maande iedereen tot stilte zodat de les kon beginnen. 

Saved by the bell...

Niet veel later heb ik mijn oren recht laten zetten in het ziekenhuis.

Maar er kwamen weer nieuwe dingen bij om te verbloemen. Puistjes bijvoorbeeld. Eerste menstruaties. En zoveel meer. Daarover schreef ik in mijn brief aan deze zuster.

Hoewel ik inmiddels de 50 ben gepasseerd, komen er nog steeds (of juist vooral?) zaken bij die bedekt moeten worden. De eerste grijze haren, rimpels die er ineens zijn en kilootjes op verkeerde plekken. 

Ik maakte een collage van vrouwen en plakte bloemen op de plekken die ze willen verhullen.

 Ik bundelde het allemaal, inclusief de brief, in een boekje.

En tenslotte maakte ik dus de roos en verstopte in het midden een zelfgemaakt gedichtje over het thema.

Roos maken in 5 simpele stappen

1. Neem flink wat wattenschijfjes. Ik gebruikte ongeveer een half pak. Teken met een stift wat streepjes langs de omtrek en een paar binnenin. Gewoon lekker schots en scheef werkt prima!
2. Dompel het watje dan in een glas lauwwarm water zodat de rode kleur van de stift helemaal uitzet. Maak het watje ook weer niet te nat en knijp het uit om overtollig vocht te verwijderen.
3. Hang het watje over de rand van een tweede glas. 
4. Vervolg deze stappen totdat je in het midden nog maar een klein rondje over is (foto 4).

Draai het glas op z'n kop, zodat de roos los komt en föhn deze goed droog. Dit laatste is wel belangrijk anders gaat het schimmelen. 

En dan krijg je dus dit:

Wat probeer jij te verbloemen?

Liefs,
Carolien

 

Een retro museum

Afgelopen week bezocht ik een hele leuke locatie in mijn eigen provincie. Het kunst- en verzamelhuis in Wijlre, Zuid-Limburg.  Het is een museum dat bestaat uit levensecht ingerichte kamers. De wekkers lopen, een flesje bier staat op tafel en de sloffen staan naast het bed. Een groot poppenhuis waarin je echt terug in de tijd bent.

100 jaar geschiedenis verzameld in spullen. Kunstenares Tineke is de eigenaresse van dit leuke initiatief. Ze woonde samen met een verzamelaar en twee maal moesten ze al verhuizen om al die spullen van vroeger een plek te geven. Daarna besloten ze er een museum van te maken, zodat iedereen er van kan genieten.

En genieten is het zeker! Ik was met een vriendin van vroeger, dus we herkenden dingen uit ons ouderlijk huis. "Die klok stond bij jullie in de kamer" en "in de waspoederbox bewaarden wij het speelgoed". Jaja, we worden oud, haha!

Ik verwachtte een klein kneuterig museumpje, maar eenmaal door de glazen deuren heeft het echt iets imposants!

Elke kamer heeft een eigen thema. En in de hal schalt een oude platenspeler die je helemaal in sfeer brengt.

Die oude logge computers, weet je nog?

Buiten is zelfs een camper in retrostijl ingericht.

Je zou hier toch zo willen aanschuiven...

Met zo'n bakelieten telefoon heb ik nog heel wat gesprekken gevoerd.

Iedere keer stap je weer een nieuwe kamer binnen. En de poppen maken het helemaal af.

Echt alles kun je er vinden, van oude verpakkingen tot heel veel speelgoed.

En dan denk je het te hebben gezien, zijn er ook nog bovenkamers!

Op het einde is er nog een serre waar de kunstenares de items die ze dubbel heeft verkoopt. 

Je kunt er ook workshops volgen of koffie drinken. Maar dat is uiteraard wel filterkoffie :)

Heimwee naar vroeger? bezoek dan dit leuke museum!

Liefs,
Carolien

Een mini-post-swapje

Afgelopen woensdag was het ‘World Postcard day’ en 9 oktober is de Internationale Dag van de Post. En toen kreeg ik ook nog eens een vraag van een volger om weer eens een post-swap te organiseren. Hoogste tijd dus om de brievenbussen weer eens te laten klepperen in dit digitale tijdperk! 

Dit is het idee. We maken een groepje van 4 of 5 personen en sturen elkaar een kaartje in het thema post. Dus een kaartje met een brievenbus erop, iets met postzegels, een mooie quote die over post gaat, een postduif…  Ze zijn er in alle soorten en maten! Op elk kaartje schrijf je dan 1 letter: dat kan de P zijn, de O, de S of de T (bij groepjes van 5 voegen we het uitroepteken (!) toe.

De kaartjes doe je rond 9 oktober op de bus.

Kun je met al je gekregen kaartjes het woord ‘post’ vormen? Dan heb je Bingo! Iedereen in de groep stuurt jou nog een extra kaartje.

Meedoen?

Dat kan door mij een pb te sturen met jouw adresgegevens. Let op: hieronder schrijven: ik doe mee, is dus niet voldoende (moet een beetje streng zijn 😊). En vol= vol, tenzij ik 2 of 3 groepjes kan vormen, dat kan natuurlijk ook. 

Liefs,
Carolien  

30 planten per week

Al een tijdje terug schreef ik over een levensstijl-tip die ik ergens las: eet minimaal 30 planten per week. Omdat ik gek ben op lijstjes, triggerde deze wijsheid me.  Het leek me onmogelijk om per week dertig hokjes aan te vinken, maar op dag 1 was ik verbaasd dat ik al op een derde zat. Tomaatje bij het ontbijt, radijsje bij de lunch en noten tussendoor.

Maar hoe snel dat lijstje zich die eerste dag vulde, hoe traag het de rest van de week ging. Want ik blijk vastgeroest te zijn in de soorten groenten en fruit die ik eet. Een banaan in de ochtend, nootjes rond 16 uur en steeds dezelfde groenten bij het ontbijt of de lunch. Terwijl ik dus wel voldeed aan de dagelijkse inname zoals het voedingscentrum die stelt, kwam ik maar net, of net niet, aan die dertig stuks.

Dat moest anders! Sindsdien eet ik veel gevarieerder. De beloning is elke week een lijstje waarbij ik extra hokjes nodig heb bovenop die dertig.

Eigenlijk is het niet eens zo moeilijk! ‘Planten’ is namelijk een brede term waar alles onder valt dat plantaardig is. Dus als je denkt dat je alleen maar sla en spinazie gaat eten, is dat niet zo. Noten vallen er dus ook onder, maar ook zaden zoals chiazaad. Alle fruitsoorten uiteraard en ook alle groenten.

Je mag ook de kruiden meetellen. Dit doe ik zelf niet, want dan wordt die 30 ineens wel heel gemakkelijk te halen. Maar het zet me wel aan het denken om bij stamppotten ook een extra vleugje nootmuskaat toe te voegen, of kaneel aan mijn bakje muesli.

Ik vind het zelf een leuke manier om gevarieerd te eten, omdat het mij dus echt stimuleert om verschillende soorten groenten en fruit te eten. Houd het maar eens voor een week bij, ik ben benieuwd of jij de 30 makkelijk haalt of niet. Laat het me weten! 

Gezonde groet,
Carolien

Een toren vol vrede

Soms ontdek je van die pareltje dichtbij waarvan je nooit eerder hoorde. Deze toren ten zuiden van Maastricht nabij Luik is er zo eentje. Ik las er bij toeval over in een toeristisch magazine en wist dat ik hem met eigen ogen wilde bekijken. 

Is hij niet indrukwekkend, deze toren van Eben Ezer? Genoemd naar de gelijknamige plaats waar hij zich bevindt. Het is een monument dat geheel in het teken staat van Vrede. Bovenop het dak staan vier gigantische standbeelden.

Elk standbeeld kijkt uit op een van de vier windrichtingen om hun symbolische vredesboodschap de wereld in te sturen. 

De toren is ontworpen in 1951 door kunstenaar Robert Garcet. Hij bouwde hem vervolgens ook eigenhandig geheel uit vuursteen, afkomstig uit de nabijgelegen groeven. Het ruwe uiterlijk maakt dat het gebouw zo indrukwekkend is, zeker gezien vanaf de achterzijde met z'n trappen. 

Er zijn maar liefst 7 verdiepingen (smalle, kleine trapjes!) en elke etage is in mythische sfeer ingericht met allemaal kunstobjecten die Robert Garcet ooit maakte: van geschriften tot sculpturen, alles lijkt te zijn bewaard. Liefhebben, denken en creëren zijn woorden die je overal terug ziet komen.

Wij waren die dag de enige bezoekers. Volgens mij is het er nooit druk, de tijd leek echt te hebben stilgestaan, zeker in het loketje waar je de entreekaartjes koopt (€ 6,50 per persoon). 

Je krijgt een dubbelzijdig A4tje mee waarin alle informatie staat, dat moet je naderhand weer netjes inleveren :) 

De beloning van je klimtocht naar de bovenste etage is natuurlijk het uitzicht vanaf het dak en het van dichtbij kunnen bewonderen van de immense standbeelden. Ik denk dat Harry Potter-fans hier hun geluk op kunnen. 

Zelf vond ik vooral de tuin, of liever klein bos, erg mooi. Er was op dat moment een leuke buitententoonstelling met kunstwerken die soms naadloos in de omgeving leken op te gaan.

Als bezoeker kreeg je een kaartje mee en kon je mee jureren door aan te kruisen welk object volgens jou moest winnen. 

Ik koos voor dit surrealistische tafereel, haha, gewoon omdat het me het meest deed glimlachen :)

Liefs,
Carolien

Intussen met ZusterHood

Het postjaar van ZusterHood is ruim over de helft. Elk thema is steeds weer anders en dwingt je daarover na te denken. Het laatste thema was’ wijsheid’. Ik vond een mooie quote van Socrates en stempelde die op een veer.

 

Ik schreef ook nog een gedichtje hoe wijsheid met de jaren komt, maar tegelijk bedacht ik of die spreuk nog wel opgaat in deze tijd waarin de computer meer weet dan wij mensen? Vroeger klopte je aan bij de oudere generatie als je iets wilde weten; nu wordt AI geraadpleegd.

 
Ik merkte dat heel sterk in Londen afgelopen winter. Ik ging er voor de vijfde keer heen en mijn dochter voor het eerst. Ik voelde me de ervaringsdeskundige en zou haar wel even uitleggen hoe dat werkt met zo’n metro, maar ze had al een of andere app geïnstalleerd waardoor ze alles snel doorhad en ik er als een kip zonder kop achteraan liep.

Daar schreef ik over in mijn brief.

In de kringloop kwam ik een oude encyclopedie tegen met de titel: ik weet het. Die moest natuurlijk mee. Ik verving de bladzijden door een doosje en kocht er een oud leesbrilletje bij. Dat alles ging in het boek.

Omdat het thema oorspronkelijk werd geïllustreerd met een wijze uil, borduurde ik voort op het thema bosdieren en maakte boekenleggers waarop diverse bosdieren een wijze quote delen.

Inmiddels heb ik alweer nieuwe post, met een nieuw thema ontvangen. Maar daarover binnenkort meer!

Liefs,
Carolien

9 dingen die je gezien moet hebben in Kopenhagen

We waren dus afgelopen week in Kopenhagen en oh wat een leuke stad is dat! Ik had er niet echt een voorstelling van, kende natuurlijk de gekleurde huisjes en het zeemeerminnetje van de foto's, maar veel meer ook niet. Deze stad heeft ons echt aangenaam verrast. Mocht je ooit gaan, dan zijn dit mijn tips.

1. Nyhvn

Dit leuke straatje aan de haven met zijn gekleurde huisjes moet je natuurlijk als eerste gezien hebben! Echt een plaatje om naar te kijken. De bekende sprookjesschrijver Hans Christian Andersen heeft hier gewoond, in drie verschillende huizen. Nu is het een toeristische hotspot met diverse barretjes en restaurantjes. In de reisgids waarschuwden ze dat je moet reserveren als je hier wilt eten, maar we konden gemakkelijk een plaatsje krijgen. Misschien is eind augustus net buiten het seizoen?

 2.  Boottocht

Als je dan toch in de haven bent, maak dan zeker een boottocht! Wij gingen een uurtje op het water en hebben heel veel kunnen zien: van het Opera Huis (zie foto) en het parlementsgebouw tot de Immense bibliotheek De Zwarte Diamant. En ook het zeemeerminnetje, weliswaar met de rug naar je toegekeerd.

Je kunt trouwens ook een kano huren en dat is gratis als je tenminste onderweg het zwerfafval opruimt met een speciale grijptang die je meekrijgt. Hoe goed bedacht!

3. De kleine zeemeermin
Naar het sprookje van Hans Christian Andersen heeft de kleine zeemeermin het hart van de Denen en vele toeristen gestolen. Ik werd vooraf gewaarschuwd: het beeldje is maar heel klein. Uiteindelijk viel het me nog mee.

Eenmaal bij het beeldje is het een klucht om te zien hoe bussen vol toeristen met selfiesticks zich een weg banen naar voren om een foto te maken. Natuurlijk deden wij daar net zo hard aan mee (zonder selfiestick overigens :)

Het leukste is om de zeemeermin niet per boot te bezoeken maar te voet. Het is een wandeling van zo'n twintig minuten vanuit het centrum, maar de weg erheen is absoluut de moeite waard. We passeerden een mooie kerk, diverse standbeelden, een burcht en een park. Het is lekker even een stukje groen in een grote stad.

4. Pretpark Tivoli
Een pretpark midden in de stad? In Kopenhagen kan dat! Eigenlijk is Tivoli een combinatie tussen een botanische tuin en een pretpark. En dat ging wonderbaarlijk goed samen. Ik heb niets met achtbanen, dus vergaapte me aan de prachtige velden vol bloemen en (meer dan 40 verschillende) leuke eetgelegenheden.

 

Voor omgerekend 24 euro per stuk kun je de hele dag in het park rondstruinen. Wil je ook in alle attracties, dan betaal je meer.

5. Rundetaarn (ronde toren)

De ronde toren ligt midden in een van de drukke winkelstraten. Hij is voor een groot deel traploos, zodat de bewoners vroeger met paard en wagen naar boven konden worden gebracht. Je wandelt dus in een spiraalvorm naar boven. 

In de toren vind je het oudste observatorium ter wereld. Bovenop word je getrakteerd op een geweldig uitzicht over de stad.

6. Het koninklijk paleis Amalienslot

Lopend door de stad, kwamen we regelmatig lijfwachten tegen: per koets of paraderend door de straten. Kopenhagen heeft natuurlijk een koningshuis en dat kun je bezoeken. In vergelijking met Buckingham palace in Londen is het Amalienslot veel toegankelijker. Je hoeft niet achter tralies toe te kijken maar kunt er gewoon rondlopen. Ik durfde zelfs (een beetje) bij een bewaker in de buurt te komen.

De wisseling van de wacht, dagelijks om 12 uur, schijnt een hele happening te zijn. Helaas hebben we dat qua tijd niet gered.

7. De Dom
Ik waande me een beetje in Italië toen ik de grote koepel van de Onze-Lieve-Vrouwenkerk zag, ook wel de Dom van Kopenhagen genoemd. Deze lag op steenworpafstand van het paleis. Een prachtig gebouw, zowel van buiten als van binnen.

8. Hygge 

Hygge is natuurlijk geen bezienswaardigheid in de vorm van een gebouw of locatie, maar meer een algemeen gevoel waar je in Kopenhagen niet omheen kunt. Ze vertalen Hygge zelf als: "het creëren van een fijne ambiance, samenzijn met dierbaren en het koesteren van de goede dingen in het leven, zoals eten en drinken."

Een cafeetje dat ik wil uitlichten is MorMors Café, om de hoek bij de Dom. Het lijkt alsof je in een kringloopwinkel bent beland met zoveel vintage en kitsche spullen om je heen. Er is ook een klein bakkerijtje bij. 

Wil je het liever trendy en rustiger? Dan is Flottenheimer een must-go! Volger Katrien, nogmaals bedankt voor de tip!

Maar Hygge vind je ook terug in alle souvenirshops: van warme truien en leuke mokken tot boeken over gezelligheid!

9. Magstraede

Magstraede is een klein en idyllisch zijstraatje in het centrum van Kopenhagen. Het is een van de oudste straatjes van Kopenhagen. En natuurlijk weer lekker kleurrijk!

Wat ik verder leuk vond aan Kopenhagen:

• Het is een schone stad met mooie architectuur. Dat voel je al als je aankomt op de vluchthaven. Marmeren vloeren, veel glas. 
• De metrostations ogen veel schoner dan in bijvoorbeeld Parijs of Londen door het gebruik van glazen deuren voor de metro, waardoor je het spoor niet ziet. 
• Ik voelde me er heel veilig.
• Er wordt heel wat ge(bak)fietst en je kunt zelf ook de stad gemakkelijk per fiets ontdekken. Het is wel erg druk in het verkeer. Omdat het centrum niet gigantisch groot is, deden wij best veel te voet. De bezienswaardigheden die ik hier boven schetste hebben we allemaal lopend bezocht.
• Ook twee keer de metro genomen en die is heerlijk overzichtelijk met slechts vier kleurtjes. Kaartjes koop je op het station of via de app Dot.
• Het taaltje vond ik ook zo leuk! We moesten regelmatig lachen bij het zien van beschrijvingen zoals de apotheek: 'Det gammele Apotek'. 
• Je bent in 40 minuten met de trein in Malmo, Zweden, maar dat is ons niet meer gelukt. Kopenhagen zelf had genoeg te bieden, maar het is dus wel goed te doen.
• Oh ja... ook leuk: het initiatief Meet the Danes. Boek een tafeltje bij een Deen thuis. Hij of zij kookt vervolgens voor jou en meestal nog wat andere toeristen en kan je meteen alle ins en outs van de stad vertellen. Wij hebben dit niet gedaan, maar ik vond het initiatief wel leuk genoeg om te vermelden!

Wat ik minder leuk vond?

•  Weinig! Ja, Kopenhagen is best duur. Ik wilde 5 postzegels kopen voor kaartjes en moest 35 euro betalen, dus dat maar niet gedaan. Maar over het algemeen is het wel te doen. Door de Deense Kronen moet je wel steeds omrekenen wat iets kost en dat zijn we door de Euro's een beetje ontwend.
• Ik vond dat er weinig vegetarische opties waren qua eten, dat had ik niet verwacht. Vooral in Tivoli was het overal vis en vlees. Wat dat betreft zijn we hier veel verder.
• Wat we ook minder leuk vonden was de wijk Norrebro, terwijl die in reisgidsen enthousiast wordt aangeprezen. De sfeer was er heel anders dan in het centrum, minder gemoedelijk. Maar dat is wellicht een persoonlijke keuze. Je krijgt hier wel de indruk hoe de gemiddelde Denen leven. 

Lang verhaal kort: het was een super leuke stad die mijn verwachtingen had overtroffen! Een hotel dat ik kan aanbevelen is The Square, midden in het centrum en dus op loopafstand van alle highlights.

Welke Europese hoofdstad moet ik volgens jou volgend jaar bezoeken? Tips welkom!

Liefs,
Carolien