vrijdag 4 november 2016

Lien is in the air

"Niet mijn naam.... Niet mijn naam..." Ik bleef het in gedachten opzeggen, als een mantra. Vroeger deed ik dat al op school, als ik bang was dat ik de beurt zou krijgen tijdens de les. Maar vandaag ging het niet om een Frans woordje of een wiskundesom die moest worden opgelost maar om een ballonvaart.


Ik ben op de afscheidsreceptie van mijn baas die met pensioen gaat. Van een relatie heeft hij zojuist een ballonvlucht cadeau gekregen en nog vier collega's mogen mee in het mandje. Dus er moet worden geloot.
"Zijn er mensen die op voorhand zeggen, dat durf ik niet?" vraagt hij door de microfoon. Genoeg vingers gaan de lucht omhoog, van zowel vrouwen als mannen. Niemand kijkt daar raar van op.
Ik durf niet in een ballon.
Maar ik durf ook niet te zeggen dat ik het niet wil.
En dus blijf ik in gedachten zeggen dat ik mijn naam niet wil horen als hij in de bak met 200 kaartjes grabbelt.
Tenslotte... hoe klein is die kans ook?

Maar dan hoor ik toch mijn naam. Collega's om me heen juichen en klappen en ik wil het liefst onderduiken. Maar er is geen weg terug. Ik ga de lucht in. In een mandje. Zonder stuur, of motor, laat staan een tom tom. Gelukkig is ook onze bedrijfscoach uitgekozen. "Heb je ervaring met hyperventilerende vrouwen?" vraag ik hem. "Heel veel" zegt hij en lacht mijn grootste zenuwen weg.


En dan gaan we: in dat kleine mandje met die reusachtige ballon, die af en aan vuur spuugt. Bij het opstijgen voel ik nog een klein beetje paniek, maar met het meedrijven met de wind verdwijnen ook alle angsten en doemscenario's. Vol verwondering kijk ik om me heen. Bekend terrein: ons kantoor, het centrum van Heerlen, het restaurantje waar ik zaterdag nog zat te eten..... bomen in alle mogelijke herfstkleuren. Soms vliegen we zo laag dat ik ze kan aanraken. Mensen op de grond zwaaien en ik zwaai terug. Een uur en een kwartier zijn we boven, maar de tijd vliegt.

 
De landing is spannend, waarbij we vlak over de weg gaan. De drie mannen stappen alvast uit om het verkeer tegen te houden, zo laag vliegen we. En dan in het weiland naast de weg raakt het mandje weer de grond. Ik sta weer met beide benen op de grond.
Letterlijk en figuurlijk.



We drinken champagne in het veldje bij de boer en de ballonvaarder vertelt intussen de grootste verhalen. Hoe hij op zijn 18e via Ebay een luchtballon uit Londen kocht, terwijl hij nooit in eentje had gezeten. Hij zocht iemand die het hem kon leren en vanaf die tijd is hij bijna dagelijks in de lucht. Nu de winter eraan komt gaat hij naar Lapland om toeristen in een kerstman-ballon rond te vliegen.

Ik kijk nog even naar de lucht en zie de zon ondergaan. Wat ontzettend fijn dat net mijn naam op dat kaartje stond...



34 opmerkingen:

  1. Wauw! Wat super! Hier kun je inderdaad stiekem blij om zijn. Die ballonvaarder vind ik ook geweldig. Hij was doelgericht!

    Ik las laatst in de Happinez dat de kosmos ontkenningen niet hoort. Dus alles met 'niet' er voor hoort het universum niet. Het hoort alleen maar de rest. Dus 'mijn naam'. Zo heb je het dus eigenlijk naar jezelf toegetrokken :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Precies dit zei mijn collega ook al. Heb het dus op mezelf afgeroepen :-)

      Verwijderen
  2. Wauw wat gaaf!
    Het lijkt mij ook heel spannend om in zo'n mandje de lucht in te gaan maar ook heel erg leuk.
    Wat geweldig dat je mee mocht!
    Groetjes Gea

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooooh geweldig al begrijp ik jouw weerstand van te voren héél goed! Zoals je het beschrijft hoe je angst en doemgedachten verdwenen...ik denk dat ik dat ook zou hebben...je laat letterlijk los en dan is er ruimte om om je heen te kijken en te genieten. Wat fijn! Lieve groet en een fijn weekend, Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Top dat je dit hebt gedaan/gedurfd! Wij hebben het mijn vader cadeau gedaan toen hij 70 werd, hij vond dat toen fantastisch

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wat heerlijk voor je! Zo overwin je eventjes een angst met een geweldig avontuur op de koop toe. Wat zal het prachtig zijn geweest. Maar ik wil wel met die meneer mee naar Lapland...Dat zou fantastisch zijn zeg! XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Gaaf!! Lang, lang geleden heb ik het ook een keer gedaan en het was fantastisch. Helemaal niet eng, alleen de landing was wat spannend. Mooie out of the box ervaring Lientje! X

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O ja, wij hadden 3 Mirjam's in de klas zitten. Ik hield dus gewoon mijn mond als ik het niet wist, er was altijd wel een ander die antwoordde. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Jeetje Lien wat SUPER VET dat je er tussen zat. Echt Lien wat gaaf en stoer hoor dat je mee bent gegaan, en dat bof bips 1 op 200 en je zat er gewoon bij. Ooh ben eigen eerlijk gezegd stik jaloers, wat moet dat een prachtige ervaring geweest zijn.
    Goed weekend, groetjes Petra.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oh wat geweldig zeg! Lijkt me zo bijzonder om mee te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Geweldig !!....superrr wat een ervaring en ozo dapper !?...liefs Ria x

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Gefeliciteerd met de je ballonvaartdoop! Die kan je doorstrepen op je lijstje (hartje rood maken misschien?)
    Wat geweldig dat je 'angst' plaats heeft gemaakt voor genieten!
    Groetjes weer

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat stoer dat je durfde.....
    ik weet niet of ik mee zou gaan , alhoewel: Lapland! !!
    Fijn dat je er zo van genoten hebt, prachtige foto's!
    groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Het is net als dat je hoopt dat de volgende stoplicht op rood staat omdat je iets moet doen zoals lipstick bijwerken, of even snel je jas uit. Wedden dat je dan alleen maar groene lichten hebt?
    Het leven is zo oneerlijk.;-)
    Wat een bijzondere ervaring, stond die op je bucket list?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Zo herkenbaar! Altijd als ik iets zoek in mijn tas of even wil appen is het stoplicht groen inderdaad! Grr... deze stond niet op mijn bucketlist trouwens, dus geen vinkje! :-)

      Verwijderen
  14. Spannend maar wat een geweldige ervaring!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oooooohhh... ik ben mega TROTS op je!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat een superervaring, helemaal als je dit normaal gesproken nooit gedaan zou hebben. Dit is letterlijk over grenzen heen gaan, knap hoor!! En de beloning was ook geweldig!

    Fijn weekend,
    liefs Tjits

    BeantwoordenVerwijderen
  17. "De tijd vliegt.", zo waar dus.
    Dat heb je maar mooi gedaan!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Stoer dat je in het mandje bent gestapt...wat zal dat spannend geweest zijn. Maar gelukkig was het kicken en ben je reuze blij dat je dit hebt gedaan!

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wat een geluksvogel ben je om tussen al die liefhebbers om mee te varen gekozen werd.
    Ook al was je er in eerste instantie een beetje huiverig voor.
    Stoer dat je toch in het mandje stapte en leuk dat je er van genoten hebt.

    Fijne zondag,Ger

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Lijkt mij ook spannend hoor, Lien. Leuk dat je de vergelijking trok met vroeger in de klas! Maar super dat je het gedaan hebt, uiteindelijk was het toch een prachtige ervaring/overwinning! Liefs, Linda

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Heerlijk om even mee te lezen hoe je het ervaren hebt. Ik was de foto wel al tegengekomen op Facebook, maar dit is net effe anders...leuker. Hihi te grappig dat je naam toch getrokken werd, stiekem toch een bofbips en knap dat je niet alsnog je beurt aan iemand anders door had gegeven ;). Heb je toch maar mooi weer meegemaakt! Knuff!

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Ho wat vind ik jou stoer... ik vrees dat ik bij de eersten mijn vinger in de lucht had gestoken maar achteraf beschouwd zou dat niet slim geweest zijn. Je had een fantastische ervaring en je bent meteen ook van je ballonvliegangst verlost... Geluk heb je! En je liet ons heel erg meegenieten van die fijne ervaring... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat een toffe ervaring zeg! En wat stoer dat je toch bent ingestapt!

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Oh wauw! Ik durf dat ook niet, maar had denk ik hetzelfde als jouw gedaa en jij hebt vast geen spijt?!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Dit verhaal had ik gemist.
    Ook zeg dat dacht ik vroeger ook altijd omdat ik liever niet op de voorgrond stond en niets durfde.
    Wat heerlijk dat het lot dus besliste dat jij mee mocht in dat mandje.
    Ik zou ook 7 doden sterven hoor en weken ervoor niet slapen denk ik haha.
    Schitterende foto's heb je gemaakt!
    Het zal heel prachtig zijn geweest met al die mooie herfstkleurtjes.
    Je bent weer een mooie ervaring rijker.
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Het lijkt me ook zo eng, denk dat ik plat op de vloer van de mand zou liggen en dan heel misschien voorzichtig overeind komen op over de rand te gluren.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. Wat een overwinning. Ik weet zeker dat ik niet gegaan was :) maar ik zou dan dus heel wat gemist hebben.
    Groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!