Zusterhood afgerond

Begin dit jaar deed ik mee aan het postproject-Zusterhood. Je bedenkt een thema, maakt daar kunstzinnige post van (voor jezelf) en vervolgens gaat dat poststuk om beurten naar 7 andere 'zusters' in je kring die aanvullingen maken op jouw thema. Dat kan een gedicht zijn, een kunstwerk, handwerk of wat dan ook. Maar altijd met een geschreven brief.

 

Mijn thema was 'vertragen', daar had ik op dat moment behoefte aan. Ik wist toen nog niet dat 2024 alles behalve een jaar werd om te vertragen door de mantelzorg voor mijn moeder. Maar tegelijk waren juist die momentjes dat ik aan de brieven werkte -ook al leek dat soms niet uit te komen-  een ultieme vorm van vertragen.  

Mijn pakketje is inmiddels terug (na enige vertraging van de post, hoe ironisch)! Zeven bijdragen op mijn thema. Van knipsels, boekjes en brieven tot zelfs flessenpost (zie foto). Van alles zat er in het pakket!

De afgelopen weken heb ik zelf ook nog wat thema's van de andere zusters aangevuld. Zo had Ulla het thema: hide-away. Een plek om je terug te trekken. En omdat ze graag in het bos vertoeft, maakte ik daar een toevluchtsoord in de vorm van een kijkdoos.

Voorkant doos:

En vanbinnen een boomhutje in de natuur. Ik zou me er zelf soms ook wel willen terugtrekken :)

Ik ontdekte dat wc-papier zich heel goed leent om gedichtjes op te typen:

Voor een andere zuster, die als thema 'vormen' had gekozen maakte ik onderstaand gedicht naar aanleiding van een snoeppapiertje dat ik op straat vond.

Het leuke van die thema's is dat je in die periode (6 weken) steeds in dat thema denkt en dan ook dingen ziet of verzint die anders niet in je hoofd waren opgekomen. Het prikkelt je creativiteit, brengt je in verbinding met gelijkgestemden en het zorgt er dus voor dat je elke 6 weken wat momentjes voor jezelf neemt om iets te maken. En dat is dan weer die vertraging die ik zocht :)

Ik heb me dus weer ingeschreven voor 2025. Mijn thema weet ik al, maar dat blijft nog even geheim!

Als ik er volgende week vrijdag niet ben, ben ik nog aan het nagenieten van mijn kersttripje naar Londen (kom 's avonds pas thuis). Maar ook dat wordt vervolgd!

Liefs,

Carolien 

Honderd hartjes

Mijn highlight op Instagram van verzamelde hartjes was laatst vol. Dat betekent dat ik honderd hartjes heb gespot en op beeld gezet de laatste tijd. Sinds ik daarmee startte blijf ik ze ook overal zien.  

En elke keer weer maakt het me blij. Spread the love!

En als je buiten goed om je heen kijkt, zie je ook meer dan hartjes alleen. 

Is het de tijd van het jaar dat ik hier een rendierhoofd in zie?

Ik nam hem mee naar huis en nu hangt hij in de woonkamer.

En buiten maakte ik nog gauw een mandala voordat de herfst echt voorbij is. 

Veel hartjes ook voor jullie als trouwe volgers! Vooral ook voor diegene die wat extra's kunnen gebruiken....

Liefs,
Carolien

Gewoon leuke dingen

Afgelopen week interviewde ik diverse mensen voor ons magazine. Het thema was: wat zijn jouw plannen of voornemens voor het komende jaar? Het viel me op dat hoe ouder de mensen waren die ik het vroeg, hoe bescheidener hun wensen. "Gewoon leuke dingen blijven doen" was dan ook een veelvoorkomend antwoord.

Het zette me aan het denken voor mijn eigen lijstje dat ik begin dit jaar heb opgesteld. Ook dat waren "gewoon leuke dingen" die ik wilde doen, met name op creatief gebied. En ik kan inmiddels een hoop afvinken! Van een workshop mixed media tot aquarel. En van een cursus dichten tot het meedoen aan Zusterhood. Ook kon ik diverse leuke plekjes afvinken en ontwierp ik mijn eigen kaart. 

Op datzelfde lijstje stond ook 'een tripje naar London'. Maar die staat er al een paar jaar op en verhuist steeds mee naar een nieuw jaar om uiteenlopende redenen. En nu ineens, bij het zien van dat lijstje kreeg ik de kriebels. Het jaar is nog niet om, toch? 

Dus de reis is inmiddels geboekt en vlak voor kerst ga ik drie dagen naar Londen. Mijn dochter was er nog nooit, voor mij wordt het de vijfde keer, maar die keren zijn erg lang geleden en ik was er nooit zo voor kerst. Dus op de valreep nog een vinkje op mijn lijst. En intussen ga ik me buigen op een nieuwe lijst voor 2025.

Hebben jullie nog ideetje wat op mijn lijstje kan komen te staan? Denk niet groots zoals een reis, maar aan "gewoon leuke dingen", want dat is al vaak meer dan genoeg...

Liefs,
Carolien

Een bijzondere kerstbal

 Afgelopen weekend bezocht ik twee mensen die elke kerst groots uitpakken. Ik was er voor een artikel in ons magazine. het stel begon tien jaar geleden met het versieren van hun huis en de reacties in de straat waren zo positief, dat er elk jaar meer bij kwam. Tot aan een sneeuwmachine die het op commando laat sneeuwen.

De eigenaar was net een broer van de kerstman zelf. Guitige blik, baardje en bolle wangen. Als kind stond hij in de kerstperiode op schooldagen een uur eerder op om nog naar de lampjes in de boom te kunnen kijken. Op 1 december wordt het kersthuis buiten geopend en al die dagen tot kerst zorgt hij dat hij 's avonds thuis is. Elke bezoeker die komt kijken krijgt van hem een handgeschreven kerstkaart. Drieduizend stuks schreef hij met de hand en liggen klaar om te worden uitgedeeld, naast honderden candy canes en kerstmutsen voor de kinderen. Op sommige avonden staat zijn vrouw buiten met warme chocomelk.

"We willen iedereen een mooi kerstgevoel bezorgen" vertelde hij me tijdens het interview. En dat hem dat lukt, blijkt uit de vele mooie verhalen. Zo was er ooit een mevrouw die vanuit het hospice met de Wensulance naar het huis kwam, om nog een keer kerst te beleven. Het jaar erna kwamen haar dochters huilend bij de poort staan vanwege de mooie herinneringen.

Of de kerst van 2020, toen alle kerken dicht waren vanwege corona en mensen zich verzamelden rondom zijn huis. Die saamhorigheid vergeet hij nooit meer.

De man des huizes liet me zijn meest dierbare kerststuk zien: een oude kerstbel die hij als kind kreeg van zijn oma uit Beieren. Het deed me denken aan een kerstbal die ik ooit voor mijn geboorte kreeg. 

Een rode bal met gouden sterren. Als je aan het gouden knopje trok, speelde hij 'Stille Nacht'. 

Elke kerst hing die bal in onze woonkamer boven de openhaard en trokken mijn zus en ik aan dat koordje voor de muziek. Ook keken we naar onszelf in de weerspiegeling, wat een heel gek effect opleverde, een soort lachspiegel. De laatste jaren was de doos leeg. Het muziekje deed het op een dag niet meer en mijn moeder had de bal aan een kennis meegegeven met de vraag of hij hem weer aan de praat wilde krijgen. Daarna werd de bal nooit meer gezien.

We weten allang niet meer wie die kennis was. Laat staan waar de bal is. Het doosje en de stolp heb ik al die jaren bewaard. Geïnspireerd door de meneer van het kersthuis besloot ik op Marktplaats te kijken en na enig zoeken vond ik een gelijk exemplaar. Mijn hart maakte een sprongetje! Maar tegelijk schrok ik van de prijs. het blijkt inmiddels een collectors item te zijn. Ik zocht ook op Facebook en kwam een groep tegen: Vintage Kerstspullen. Ik vertelde daar mijn verhaal en vroeg of er eventueel iemand was die zo'n bal had liggen en hem wilde verkopen. 

Dat was Wilma. Ze reageerde al de eerste dag. Ze vond mijn verhaal mooi en had zelf twee exemplaren. Ze hoefde er ook niet de hoofdprijs voor. Zo lief! 

En nu is de bal weer terug in zijn doos. Niet dezelfde als die ik ooit had, maar ook deze heeft inmiddels al een heel verhaal. Nog even en hij krijgt een plek bij de open haard.... ik verheug me!

Heb jij een kerstobject met een speciale betekenis of herinnering?

Liefs,
Carolien

Kringloopgelukjes

 Wat is jouw mooiste kringloopvondst ooit? Voor mij is dat denk ik deze old skool typemachine. Ik zag hem staan in z'n oranje kleur en wist meteen dat ik 'm wilde hebben, maar er stond nergens eens prijs op. De meneer van de winkel ging ermee naar een andere meneer en samen keken ze naar het apparaat. Toen hij terugkom dacht ik hem niet goed te hebben verstaan: 1 euro en vijftig cent!

Het lint werkte warempel ook nog en ik gebruik hem best vaak, bijvoorbeeld om leuke post te maken.

Dit onderstaand borduurwerk was iets duurder (€7,50) maar dat is nog niet veel voor al die uren werk die erin hebben gezeten. Geen idee wie hem maakte, maar de kipjes hangen al heel wat jaartjes in mijn keuken en ik word er nog altijd blij van.

Geef mij een kringloopwinkel of rommelmarkt en ik ben gelukkig! Herken je dat, of helemaal niet? Ik bezocht ze al jaren, nog lang voordat duurzaamheid een 'hype' werd. Jammer wel dat de meeste kringloopwinkels nu vaak heel geordend zijn. Ik vind het juist leuk als alles een beetje op elkaar ligt en je dus echt kunt schatgraven.

De meeste van mijn kringloopgelukjes belanden overigens n de pipowagen. Dit stoeltje bijvoorbeeld zet je niet gauw in je huis. Maar voor een tientje kun je het dan ook weer niet laten staan, toch? 

En hoewel ik knuffels tweedehands een beetje smoezelig vind, kon ik dit kipje niet weerstaan. 

Bijna al het serviesgoed in de keet is van kringloopwinkels of rommelmarkten.

Mijn meest recente aankoop: dit kerst keukensetje nog nieuw in verpakking voor 1 euro! Zie je me al kerstkoekjes bakken? 

Nog een leukerd voor kerst: dit windlicht (5 euro)

En wat ik ook nooit kan weerstaan zijn oude fotoalbums. Deze foto intrigeerde me. 'Simone au travail' stond op de achterkant. Waar zou deze foto zijn genomen? Ergens in Frankrijk? En werkte Simone daar in een pakhuis? Ik ga er gelijk een leven bij denken.

Ik gunde Simone een tweede leven en redde haar uit het stoffige album. Nu lacht ze me toe vanuit het theekastje in de keet. En het lijstje om de foto vond ik dan ook weer tweedehands. 

Hou jij van tweedehands? En wat is jouw mooiste vondst ooit?

Liefs,

Carolien

Sphinx-kwartier Maastricht

De afgelopen tijd had ik meerdere afspraken in Maastricht. Niet in het centrum, maar in het Sphinx-kwartier. Een wijk die ik nauwelijks ken, maar die bekend staat om z'n velen hotspots. Daar wilde ik natuurlijk meer van weten. Ik zal er een paar met jullie delen.

Allereerst: Sphinx staat voor de naam van een oude aardewerkfabriek; opgericht door Petrus Regout in 1834. Een enorm fabrieksterrein waarvan de resten nog goed zichtbaar zijn. Stap bijvoorbeeld maar eens binnen bij Loods 5!

Midden in het Sphinxkwartier vind je Het Bassin. Waar vroeger goederen werden gelost en opgeslagen, zijn de werfkelders nu gevuld met diverse restaurants, grand-cafés en een galerie. Aan de overkant vind je Lumière Cinema, gevestigd in de voormalige energiecentrale van de Sphinxfabrieken.

Op een zonnige dag is het zeker de moeite waard om buiten neer te strijken aan de Maas en de boten voorbij zien varen. 

Meer richting de oude binnenstad lopend over de Boschstraat, vind je een keur aan kleine winkeltjes en brasserietjes. Ik krijg hier altijd het Parijs-gevoel. 

Zo vind je hier Wonderwoud: een plantenwinkeltje en café in een. 

Op het eerste oog zie je alleen planten, maar achterdoor draait een oude platenspeler en zijn zitjes in het groen. 

In deze wijk zijn veel plekken voor studenten, zoals de Social Hub maar ook Gedeelde Weelde. Deze laatste plek sprak me heel erg aan vanwege het unieke concept. 

Het is een winkel/coöperatie in één. Als je lid wordt, betaal je een bedrag per jaar en ben je mede-eigenaar. Iedere keer als je boodschappen doet, krijg je 10 % korting, maar je mag ook mee komen helpen in het café. Alle producten komen van plaatselijke boeren: dus vers gebakken brood en veel groente en fruit. 

In het café is alles biologisch en vegetarisch. De koffie van Blanche Dael komt van de gelijknamige fabriek er tegenover. 

En alles zo duurzaam mogelijk! Koop één keer een weckpot en vul hem dan steeds in de winkel aan, met noten, rijst of pasta. Als ik dichtbij woonde zou ik hier zeker gebruik van maken!

En als je dan nog niet uitgekeken bent, kun je nog altijd naar de rooftopbar met kruidentuin en uitzicht over Maastricht of de oude brandweerkazerne om een hapje te eten. Dus ben je een keer in Maastricht? Kijk dan eens verder dan de binnenstad, want er is genoeg te zien!

Kijk hier voor meer informatie over het Sphinx-kwartier.

Was jij er al eens?

Liefs,
Carolien

3 DIY's

Toen ik mijn blog, zo'n twaalf jaar geleden, begon, postte ik alleen maar DIY's. Inmiddels is daar van alles bijgekomen. Ik deelde mijn opvoedissues als moeder, nam jullie mee op leuke plekjes in Limburg en betrok jullie bij mijn werk. En dan waren er de fases dat ik helemaal in de ban was van gezond eten, duurzaamheid of bijvoorbeeld ontspullen. Kortom, mijn blog was en is  nog steeds een ratjetoe.

En dat terwijl ik zelf in de marketing/communicatie werk. Regel 1: bepaal je niche. Kies een duidelijk afgebakend onderwerp en zoek daar je doelgroep bij. Die regel lap ik privé lekker aan mijn laars. Ik vind gewoon teveel dingen leuk! 

Maar die DIY's blijven als een rode draad door mijn blogs lopen. Ik zal mijn laatste drie creaties met jullie delen.

Bordjes 'bedrukken'

Via Instagram ontdekte ik iemand die 'decalvellen' verkoopt. Het zijn eigenlijk een soort stickers die je in warm water laat weken en dan heel voorzichtig op je je object wrijft. Bordjes van de kringloop bijvoorbeeld. Die moet je dan vervolgens wel ophangen, want je kunt ze niet in de afwasmachine doen.

Minstens zo leuk als het aanbrengen (super gemakkelijk ook) vond ik het struinen langs kringloopwinkels op zoek naar het perfecte bordje!

 Potten met knop-deksels

Wat doe je als je als je vrolijke deurknopjes ziet liggen voor maar 10 cent per stuk? meenemen natuurlijk en dan kijken op Pinterest wat je ermee kunt.

Nou, dit bijvoorbeeld...

Neem een glazen pot waar groente in zat en was hem goed uit. Verf het deksel in een kleur naar keuze (eerst Gesso als ondergrond, dan hecht de verf beter) en vervolgens boor je een gaatje in het deksel en schroef je de knop erop.

Ook leuk om te vullen met snoep of chcolade!

Een eigen ansichtkaart ontwerpen

Op mijn vorige blogpost, waarin ik een magazine liet zien dat ik zelf had gemaakt, kreeg ik vragen waar je zoiets kunt maken? Nou, het geheim is : Canva! Dat is een gratis ontwerpprogramma waarmee je zelf de mooiste dingen kunt vormgeven. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt zul je vast voor de betaalde versie gaan, want die biedt nog zoveel meer mogelijkheden. 

Dit kaartje ben ik handmatig gaan samenstellen, gewoon door te knippen en plakken uit tijdschriften tot ik een goede compositie vond. Vervolgens via Canva wat details toegevoegd en de achterzijde bedrukt. Ik liet ze ook al drukken :)

Op Pinterest kom je altijd de leukste ideetjes tegen. Soms is er niet veel meer nodig dat een herfstblad en wat takjes om iets moois te maken.

Voor diegene die nu herfstvakantie hebben, geniet ervan! Wat ga jij maken?

Liefs,

Carolien

Op (pelgrims)pad

De afgelopen tijd liepen we weer twee camino's: oftewel mini pelgrimsroutes. Er zat maar één maand tussen en toch was het verschil tussen (na)zomer en herfst goed te zien.

De eerste route liepen we in St. Gerlach, bij Valkenburg. Bij een stralend blauwe lucht en een volop bloeiende rozentuin.

Een deel van deze route liepen we al eens eerder in de sneeuw, dus nu vielen ons de mooie wegwijzers pas op :) 

De route heeft alles: bossen, weilanden, wilde paarden runderen, kunst en een kasteel.

De kapel van kasteel St Gerlach is echt een plaatje. Zou zomaar ergens in Italië kunnen zijn..

In dit leuke boscafeetje op het eind haalden we onze stempel en een cappuccino.

Route 2, een maand later, was 9 kilometer en ging van Nuth naar Schinnen.

De paaltjes kondigden al aan dat het om een herfstroute gaat, haha.

En herfst was het volop!

En weer een stempel op de kaart. Nog maar twee te gaan!!

Afgelopen week was mijn vriendin jarig en ik heb de leukste foto's van onze wandelingen verzameld in een zelfgemaakt tijdschrift. 

Zo heb ik alle routes nog eens kunnen lopen, maar dan in mijn hoofd :)

Liefs,

Carolien