vrijdag 5 juli 2019

Zelfvertrouwen: doe mij maar een onsje meer...

"Staat dit me wel?" Dochterlief staat voor de spiegel en trekt haar kritische blik. Ze draait van recht naar links en weer terug. "Natuurlijk staat dat, kom op, want je bent al laat" zeg en ik duw haar schooltas in haar handen. Als ze even later de deur uit is, doe ik precies hetzelfde. Ik sta voor de spiegel. Trek mijn kritische blik, kijk op de klok... ja, kan nog wel even.. en trek dan toch weer iets heel anders aan.


De onzekere trekjes van dochterlief zouden een spiegel voor mezelf moeten zijn. Want ze kopieert puur mijn gedrag. Al zolang ik me herinner is onzekerheid iets dat onherroepelijk met mij is verbonden. "Wat vinden mensen van mij? Staat dit wel? Is die tekst wel goed genoeg? Heb ik geen stomme indruk achtergelaten?"

Ik ben bezig in het boek PRFCT (een handleiding voor meer zelfvertrouwen) en als opdracht moet ik mijn gedachten opschrijven die me doen wankelen. Nou dat zijn er veel. Of het nu gaat om het moederschap, mijn werk, met vriendinnen, ik twijfel altijd of ik het goed doe.

Vorige week moest ik een persbericht schrijven over een crisissituatie op het werk. Ik legde het voor aan onze nieuwe bestuursvoorzitter en hij krabde achter zijn oor. "Ik wil er even nog naar laten kijken door de communicatiespecialist waar ik jaren mee heb samengewerkt" zei hij en mijn stemmetje draaide gelijk op volle toeren. "Zie je wel, hij vertrouwt het niet. Het is prutswerk" flitst er dan door me heen. Terwijl ik ook gewoon had kunnen denken: "Logisch, zou ik ook doen als bestuurder. Hij kent mij nauwelijks, maar weet daarentegen precies wat hij aan zijn oude adviseur heeft." Die adviseur vond het overigens prima, maar complimenten blijven niet hangen.

\

In het boek PRFCT is de boodschap dat je je gedachten niet serieus moet nemen. Want je brein kent geen verschil tussen gedachten en realiteit. Dus als je steeds denkt 'ik kan dit niet' , dan gelooft je brein dat en ga je er ook naar handelen. Klinkt logisch toch? Nu nog in de praktijk brengen...

Een mooi voorbeeld vond ik dit: we hebben allemaal leren fietsen omdat we een ouder of ander persoon naast ons hadden die in ons geloofde. Die bleef herhalen: je kunt het. Want anders hadden we na 2 keer vallen vast gedacht: dit wordt nooit iets.

Het boek gaat verder dan meer zelfvertrouwen, het laat je ook nadenken wat voor jou belangrijk is. Het wordt luchtig beschreven. De mensen die jou energie geven zijn bruistabletjes en de mensen de energie kosten zijn de zuigtabletjes. En je moet je vooral omgeven met die eerste categorie.

Ik zal niet zeggen dat ik nu bruis van zelfvertrouwen na het lezen van dit boek, maar ik ben me er wel veel meer van bewust hoe ik denk. Dat vind ik het fijne aan zelfhulpboeken als deze, je wordt er weer even aan herinnerd hoe het ook kan. En het is geen zweverig boek dat zegt dat je tien keer per dag tegen je spiegelbeeld moet zeggen hoe geweldig je bent, want daar geloof ik niet in.

Nu ben ik wel benieuwd. Heb jij veel zelfvertrouwen?

Liefs,
Carolien


20 opmerkingen:

  1. Ik hou mezelf altijd voor; Esther, geloof niet alles wat je denkt! ;-) XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben opgevoed met: Als je iets graag wil dan kun je het. En dat heeft mijn zelfvertrouwen doen groeien. Ook al kun je alles wat je zou willen niet perfect. Maar perfect is niemand en ook dat geeft zelfvertrouwen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nee, total niet :)
    Klinkt als een geweldig boek!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. jammer genoeg niet. Lijkt me heerlijk om daar heel veel van te hebben. Heb net een cursus mindfulness gedaan, dat geeft ook stof tot nadenken, ook over zelfvertrouwen en opkomen voor jezelf. Voor mij belangrijke zin: "wat wil ik" (= keuzevrijheid).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mindfulness heb ik ook gedaan, daar zit inderdaad ook wel een stuk zelfvertrouwen in. Ik heb er veel aan gehad!

      Verwijderen
  5. Nee, maar het neemt wel toe naar mate ik ouder word

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ben meestal redelijk mezelf ja...dat heeft ze voor en tegens hoor....soms flap ik er van alles uit...en dat kan niet altijd 🤔😳 hihihihi.....liefs Ria 💕💕

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nee, niet veel maar het wordt met de tijd wel beter......

    BeantwoordenVerwijderen
  8. awesome article.
    thanks for sharing and have a nice day :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Had erg weinig zelfvertrouwen. Nu gaat het beter. Komt denk ik door het lezen van zelfhelpboeken en naarmate je ouder wordt relativeer je ook meer. Dat helpt ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ja meestal wel maar ik geloof dat dat boek toch ook nog steeds nuttig voor mij zou zijn :).
    Groeten Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben dol op bruistabletjes en dan gaat het ook goed met mijn zelfvertrouwen, teveel zuigtabletten doen mij soms nog wel eens een tuimelaartje zijn.
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mwah, dat kan wel beter. Daarom kllikte ik ook op de titel van de post. Die vond ik herkenbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Whahahaaa! Bruistabletjes en zuigtabletjes! :-))))
    Mijn zelfvertrouwen is groot, maar als ik me (zoals nu) op nieuw terrein begeef, wil mijn hoofd nogal eens twijfelen aan mijn hart. Met de nodige ellenlange maalsessies tot gevolg...

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!