vrijdag 12 november 2021

Mangomomentjes

Kennen jullie de term Mangomoment? Het zijn korte momentjes die doorgaans niet gepland zijn en niets kosten, maar wel een groot gevoel van vreugde geven. De term is vooral bekend in de zorgwereld, waar hij ook is ontstaan. Toen aan een terminale patiënte in België gevraagd werd wat ze nog graag zou willen, antwoordde ze: een mango eten. Die mango kwam er. Liefdevol in kleine stukjes gesneden en haar ogen glinsterden.

Ook in onze zorgorganisatie zetten we regelmatig de vraag uit: wat was jouw Mangomoment deze week? En daar krijgen we vaak mooie reacties op. Het leek me leuk om er een paar met jullie te delen. Zeker omdat de zorg nu zo sterk onder druk staat en om te laten zien dat er ook hele mooie dingen gebeuren..... 

Een begrafenis 'aan huis'
Een bewoonster van een wijkzorgcentrum verloor onlangs haar echtgenoot aan corona. Haar gezondheid liet het niet toe om de crematie bij te wonen. Een verpleegkundige vond dat hartverscheurend en regelde dat de afscheidsdienst inclusief de koffietafel in het verzorgingshuis kon plaatsvinden. Hoe mooi is dat?

Pools praten
Een nieuwe bewoonster in een wijkzorgcentrum bleek uit Polen te komen. Ze had last van heimwee en vond het lastig aan de nieuwe woonomgeving te wennen. Een van de medewerksters besloot  via You Tube een spoedcursus Pools te doen en leerde de basis dingetjes, zoals goedemorgen, hoe gaat het? Toen ze dat geleerde in de praktijk bracht, straalde de bewoonster van oor tot oor. En nu begroeten ze elkaar elke dag in het Pools.

Een bijzondere trui
Een huishoudelijke hulp kwam bij haar klant, een paar dagen nadat de mevrouw van het echtpaar was overleden. De heer des huizes had haar kleding uitgezocht en gaf die aan de thuishulp mee. "Jij organiseert toch regelmatig kledingparty's? Neem deze kleding van mijn vrouw maar mee", sprak hij. Van één trui in het bijzonder, haar lievelingstrui, wilde hij nog even afscheid nemen door eraan te ruiken. De thuishulp nam, zoals afgesproken, de kleding mee voor haar party, maar van de lievelingstrui maakte ze als verrassing een kussen voor meneer als herinnering. Daar zit hij nu elke dag mee op de bank.

Een bosje bloemen
Een klant in de thuiszorg belandde in het ziekenhuis. Zijn zorgverlener bezocht hem daar en trof hem verdrietig aan. "Vandaag is de trouwdag van mijn vrouw en ik en elk jaar geef ik haar een bos rozen. Dit is het eerste jaar dat me dat niet lukt. Dat vind ik het ergste van alles" De zorgverlener bedacht zich geen moment, hij kocht de rozen en bracht ze namens hem naar zijn vrouw, die niet in staat was naar het ziekenhuis te komen. Zo werd de traditie toch voortgezet.

Een bieb in de auto
Een verpleegkundige in de wijk heeft de achterbak van haar auto ingericht als minibieb. Als ze bij klanten komt die graag lezen, loopt ze met hen naar haar auto en mogen ze een boek uitkiezen.

Kopje Pickwick thee
Een van onze thuishulpen bespreekt met haar klant tijdens hun gezamenlijke theemoment altijd de vraag die op de PickWick labels staan. Met wie zou je een dag willen ruilen? Wat is je mooiste herinnering als kind? Daar geve ze allebei antwoord op en zo ontstaat een mooi gesprek. Inmiddels legt de thuishulp de vragen en antwoorden vast in een schriftje met mooie plaatjes erbij.  

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Toen ik pas bij de zorgorganisatie kwam werken, waren dit soort dingen 'not done' . Je moest een professionele scheiding houden tussen werk en privé. Ik herinner me het verhaal van een thuiszorgklant die met de Zonnebloem op vakantie wilde, maar niemand had die voor haar papegaai zou zorgen. De zorgverlener bood aan dat zij dat met alle liefde wilde doen, maar haar manager stak daar een stokje voor. Dat soort dingen kunnen nu gelukkig wel! Natuurlijk moet je er als zorgverlener nog steeds voor waken dat er een professionele afstand is, maar tegelijk mag je best eens iets extra's doen als jouw hart dat ingeeft. Want dat is toch ook waarom je dit vak kiest? Dat je iets voor anderen kunt betekenen?

Mangomomentjes zijn trouwens niet exclusief voor de zorg. Je kunt ze zelf altijd geven aan iedereen die het kan gebruiken. Aan je buurman die eenzaam is, of die collega die wel een lief kaartje kan gebruiken. Of extra aandacht voor je huisdier. Wat was jouw laatste Mangomoment?

Liefs,
Carolien

10 opmerkingen:

  1. Wat een prachtige verhalen van lieve mensen. Ontroerend!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt prachtige verhalen! Ik heb zoveel respect voor mensen die vanuit hun hart in de zorg werken.
    Lief dat je deze verhalen met ons deelt.
    Alvast een fijn weekend.
    Groetjes Maia

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Carolien. Wat een mooie verhalen. Als huishoudelijk medewerkster van de thuiszorg, kan ik de clienten soms ook heel blij maken met kleine dingen. Iets extra's doen wat eigenlijk niet mag ,bijvoorbeeld buiten ramen lappen, of de tuin aanvegen. Daar doe je jezelf toch ook een plezier mee, als je mensen blij kan maken. Groetjes van Brigit

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bij het lezen van je verhalen raakte ik echt ontroerd, wat een lieve mensen werken er in de zorg. Ik probeer nu vooral mijn moeder Mango-momentjes te bezorgen, sinds mei is mijn vader overleden en na 62 jaar huwelijk valt dat niet mee. Groetjes Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat een lieve mensen! Heerlijk dat dit nu weer 'mogelijk' is. Het zijn voor de zorgenden toch juist die momenten die het werk humaner maken en het gevoel geven dat bij zorgen hoort. Voor deze momenten ga je toch ook werken in de zorg. Het zijn van die momenten dat zowel de cliënt als de zorgende blij worden van elkaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie, ontroerende verhalen.
    Dank me wel voor het delen!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Poef jij maakt wel het nodige mee, maar allemaal goed werk dat je doet!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nog nooit van gehoord maar ik ga hem hier ook introduceren.

    BeantwoordenVerwijderen

Lief dat je een berichtje achterlaat!