Bloemlezing in de ochtend

“Hoe krijg je het voor elkaar?”

Met haar handen in haar zij kijkt ze me aan. Een beetje schaapachtig antwoord ik: “geen idee.”

“Maar je voelt toch dat die tas licht is en dat er helemaal niets in zit?”

Ik haal mijn schouders op en heb geen antwoord. Vanochtend griste ik de tas van de kapstok en haastte me naar de auto, maar de laptop lag gewoon op tafel. De tas was dus leeg. Ik had het niet in de gaten…

Mijn leesbril. De oplader. Mijn telefoon. En vandaag dus de laptop. Het is altijd wat met mij. Het kan weken goed gaan, maar dan ineens is het weer zover..

Ik loop naar mijn collega’s van ICT en vraag een leenlaptop, maar dat ding is traag en werkt niet goed. Ik zie mijn manager vanuit mijn ooghoeken kijken naar mijn gepruts. Dan besluit ik toch maar snel naar huis te gaan om hem op te halen. 

Het grootste probleem bij mij is dat mijn gedachten constant afdwalen. Van a naar b en niet meer terug. Dan denk ik al aan die ene opdracht waar ik me op ga richten en doe vervolgens alles op de automatische piloot. 

“Hang een briefje op de buitendeur” tipt een collega “met alles wat je nodig hebt voor een werkdag.” Een briefje weet ik niet, maar het idee van zo'n lijstje van dingen spreekt me wel aan en al gauw bedenk ik een bloem-lezing

Bril
Laptop
Oplader
Eten
Mobiel

Als ik dat ’s ochtends check, moet het goedkomen. 

En dan staat de L dus echt voor laptop en niet voor laptop-tas, want daar kom je niet ver mee. Bovendien: zonder de L in mijn prachtige BLOEM-lezing krijg je: BOEM! En als ik dan nog iets vergeet: BOM, want die gaat een keer ploffen als ik zo door blijf gaan. 

Kwestie van tijd….